Δευτέρα 6 Νοεμβρίου 2017
Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2016
ΖΕΙΜΠΕΚΙΚΟ
Ο μοναχικός θρήνος – το ζεϊμπέκικο
Το ζεϊμπέκικο δύσκολα χορεύεται. Δεν έχει βήματα· είναι ιερατικός χορός με εσωτερική ένταση και νόημα που ο χορευτής οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται.
Είναι η σωματική έκφραση της ήττας. Η απελπισία της ζωής. Το ανεκπλήρωτο όνειρο. Είναι το «δεν τα βγάζω πέρα». Το κακό που βλέπεις να έρχεται. Το παράπονο των ψυχών που δεν προσαρμόστηκαν στην τάξη των άλλων.
Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται ποτέ στην ψύχρα ει μη μόνον ως κούφια επίδειξη. Ο χορευτής πρέπει πρώτα «να γίνει», να φτιάξει κεφάλι με ποτά και όργανα, για να ανέβουν στην επιφάνεια αυτά που τον τρώνε. Η περιγραφή της προετοιμασίας είναι σαφής:
Παίξε, Χρήστο, το μπουζούκι,
ρίξε μια γλυκιά πενιά,
σαν γεμίσω το κεφάλι,
γύρνα το στη ζεϊμπεκιά.
(Τσέτσης)
ZEIMPEKIKO
Ο αληθινός άντρας δεν ντρέπεται να φανερώσει τον πόνο ή την αδυναμία του· αγνοεί τις κοινωνικές συμβάσεις και τον ρηχό καθωσπρεπισμό. Συμπάσχει με τον στίχο ο οποίος εκφράζει σε κάποιον βαθμό την προσωπική του περίπτωση, γι’ αυτό επιλέγει το τραγούδι που θα χορέψει και αυτοσχεδιάζει σε πολύ μικρό χώρο ταπεινά και με αξιοπρέπεια. Δεν σαλτάρει ασύστολα δεξιά κι αριστερά· βρίσκεται σε κατάνυξη. Η πιο κατάλληλη στιγμή για να φέρει μια μαύρη βόλτα είναι η στιγμή της μουσικής γέφυρας, εκεί που και ο τραγουδιστής ανασαίνει.
Ο σωστός χορεύει άπαξ· δεν μονοπωλεί την πίστα. Το ζεϊμπέκικο είναι σαν το «Πάτερ Ημών». Τα είπες όλα με τη μία.
Τα μεγάλα ζεϊμπέκικα είναι βαριά, θανατερά:
Ίσως αύριο χτυπήσει πικραμένα
του θανάτου η καμπάνα και για μένα.
(Τσιτσάνης)
*****
Τι πάθος ατελείωτο που είναι το δικό μου,
όλοι να θέλουν τη ζωή κι εγώ το θάνατό μου.
(Βαμβακάρης)
Το ζεϊμπέκικο δεν σε κάνει μάγκα*· πρέπει να είσαι για να το χορέψεις. Οι τσιχλίμαγκες με το τζελ που πατάνε ομαδικά σταφύλια στην πίστα εκφράζουν ακριβώς το χάος που διευθετεί η εσωτερική αυστηρότητα και το μέτρο του ζεϊμπέκικου.
Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται σε οικογενειακές εξόδους ή γιορτές στο σπίτι· απάδει προς το πνεύμα. Πόσο μάλλον όταν υπάρχουν κουτσούβελα που κυκλοφορούν τριγύρω παντελώς αναίσθητα.
Είναι χορός μοναχικός. Όταν το μνήμα χάσκει στα πόδια σου, ο τόπος δεν σηκώνει άλλον. Είναι προσβολή να ενοχλήσει μια ξένη κι απρόσκλητη παρουσία. Γι’ αυτό κάποιοι ανίδεοι αριστεροί διανοούμενοι ερμήνευσαν την επιβεβλημένη ερημία του χορού με τα δικά τους φοβικά σύνδρομα· αποκάλεσαν το ζεϊμπέκικο «εξουσιαστικό χορό», που περιέχει, δήθεν, μια «αόρατη απειλή». Είδαν, φαίνεται, κάποιον σκυλόμαγκα να χορεύει και τρόμαξαν. Όμως, και έναν κυριούλη αν ενοχλήσεις στο βαλσάκι του, κι αυτός θα αντιδράσει.
55_Rebetiko.TIF
Το ζεϊμπέκικο δεν είναι γυναικείος χορός. Απαγορεύεται αυστηρώς σε γυναίκα να εκδηλώσει καημούς ενώπιον τρίτων· είναι προσβολή γι’ αυτόν που τη συνοδεύει. Αν δεν είναι σε θέση να ανακουφίσει τον πόνο της, αυτό τον μειώνει ως άντρα και δεν μπορεί να το δεχτεί. Και στο μάτι δεν κολλάει.
Μια γυναίκα δεν είναι μάγκας· είναι θηλυκό ή τίποτα. Κι ένας άντρας, πρώτα αρσενικό και μετά όλα τ’ άλλα. Αυτό είναι το αρχέτυπο. Κι αν το εποικοδόμημα γέρνει καμιά φορά χαρωπά, η βάση μένει ακλόνητη. Εξαιρούνται οι γυναίκες μεγάλης ηλικίας που μπορεί να έχουν προσωπικά βάσανα: χηρεία ή πένθος για παιδιά. (Κι όμως είδα σπουδαίο ζεϊμπέκικο από δύο γυναίκες· τη Λιλή Ζωγράφου, που αυτοσχεδίαζε έχοντας αγκαλιάσει τον εαυτό της από τους ώμους με τα χέρια χιαστί σαν αρχαία τραγωδός· και μια νεαρή πουτάνα σε ένα καταγώγιο των Τρικάλων, πιο αυτεξούσια απ’ όλους τους αρσενικούς εκεί μέσα.)
Η μεγάλη ταραχή είναι οι χωρικοί. Σε πλατείες χωριών, με την ευκαιρία του τοπικού πανηγυριού ή άλλης γιορτής, κάτι καραμπουζουκλήδες ετεροδημότες χορεύουνε ζεϊμπέκικο στο χώμα· προφανώς για να δείξουνε στους συγχωριανούς τους πόσο μάγκες γίνανε στην πόλη. Οι άνθρωποι της υπαίθρου δεν έχουν μπει στο νόημα κι ούτε μπορούν να εννοήσουν. Τα δικά τους ζόρια είναι κυκλικά· έρχονται, περνάνε και ξαναέρχονται σαν τις εποχές του χρόνου. Δεν είναι όλη η ζωή ρημάδι. Γι’ αυτό χορεύουν εξώστρεφα, κάνουν φούρλες, σηκώνουν το γόνατο ή όλο το πόδι, κοιτάνε τους γύρω αν τους προσέχουν, χαμογελάνε χορεύοντας. Μιλάνε με τον Θεό των βροχών και του ήλιου, όχι τον σκοτεινό Θεό του χαμόσπιτου και των καταγωγίων.
Δεν γίνεται καν λόγος για το τσίρκο που χορεύει επιδεικτικά, σηκώνει τραπέζια με τα δόντια και ισορροπεί ποτήρια στο κεφάλι του. Ή τη φρικώδη καρικατούρα ζεϊμπέκικου που παρουσιάζουν οι χορευτές στις παλιές ελληνικές ταινίες και προσφάτως στα τηλεοπτικά σόου.
Το ζεϊμπέκικο είναι κλειστός χορός, με οδύνη και εσωτερικότητα. Δεν απευθύνεται στους άλλους. Ο χορευτής δεν επικοινωνεί με το περιβάλλον. Περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του, τον οποίο τοποθετεί στο κέντρο του κόσμου. Για πάρτη του καίγεται, για πάρτη του πονάει και δεν επιζητεί οίκτο από τους γύρω. Τα ψαλίδια, τα τινάγματα, οι ισορροπίες στο ένα πόδι είναι για τα πανηγύρια. Το πολύ να χτυπήσει το δάπεδο με το χέρι «ν’ ανοίξει η γη να μπει». Και, όσο χορεύει, τόσο μαυρίζει. Πότε μ’ ανοιχτά τα μπράτσα μεταρσιώνεται σε αϊτό που επιπίπτει κατά παντός υπεύθυνου για τα πάθη του και πότε σκύβει τσακισμένος σε ικεσία προς τη μοίρα και το θείο.
Τα παλαμάκια που χτυπάνε οι φίλοι ή οι γκόμενες καλύτερα να λείπουν. Ο πόνος του άλλου δεν αποθεώνεται. Το πιο σωστό είναι να περιμένουν τον χορευτή να τελειώσει και να τον κεράσουν. Να πιούνε στην υγειά του· δηλαδή να του γιάνει ο καημός που τον έκανε να χορέψει.
1150
Ειπώθηκε πως το ζεϊμπέκικο σβήνει. Ο αρχαϊκός χορός της Θράκης που τον μετέφεραν οι ζεϊμπέκηδες στη Μικρά Ασία και τον επανέφεραν στην Ελλάδα οι πρόσφυγες του 1922 έχει ολοκληρώσει τον ιστορικό του κύκλο· δεν έχει θέση σε μια νέα κοινωνία με άλλα αιτήματα και άλλες προτεραιότητες. Μπορεί και να γίνει έτσι. Αν χαθούν η αδικία, ο έρωτας και ο πόνος· αν βρεθεί ένας άλλος τρόπος που οι άντρες θα μπορούν να εκφράζουν τα αισθήματά τους με τόση ομορφιά και ευγένεια, μπορεί να χαθεί και το ζεϊμπέκικο.
Όμως βλέπεις μερικές φορές κάτι παλικάρια να γεμίζουν την πίστα με ήθος και λεβεντιά που σε κάνουν να ελπίζεις όχι απλώς για τον συγκεκριμένο χορό, αλλά για τον κόσμο ολόκληρο.
———
* Ο μάγκας είναι άντρας σεμνός, καλοντυμένος και μοναχικός. Δεν είναι επιδεικτικό κουτσαβάκι και αλανιάρης. Όπως αναφέρεται και στο Μείζον Ελληνικό Λεξικό, «μάγκας: έξυπνος και με συμπεριφορά που ταιριάζει σε άντρα».
Άρθρο του Διονύση Χαριτόπουλου στην εφημερίδα Τα Νέα, 14/9/2002.
Ο μοναχικός θρήνος – το ζεϊμπέκικο
Το ζεϊμπέκικο δύσκολα χορεύεται. Δεν έχει βήματα· είναι ιερατικός χορός με εσωτερική ένταση και νόημα που ο χορευτής οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται.
Είναι η σωματική έκφραση της ήττας. Η απελπισία της ζωής. Το ανεκπλήρωτο όνειρο. Είναι το «δεν τα βγάζω πέρα». Το κακό που βλέπεις να έρχεται. Το παράπονο των ψυχών που δεν προσαρμόστηκαν στην τάξη των άλλων.
Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται ποτέ στην ψύχρα ει μη μόνον ως κούφια επίδειξη. Ο χορευτής πρέπει πρώτα «να γίνει», να φτιάξει κεφάλι με ποτά και όργανα, για να ανέβουν στην επιφάνεια αυτά που τον τρώνε. Η περιγραφή της προετοιμασίας είναι σαφής:
Παίξε, Χρήστο, το μπουζούκι,
ρίξε μια γλυκιά πενιά,
σαν γεμίσω το κεφάλι,
γύρνα το στη ζεϊμπεκιά.
(Τσέτσης)
ZEIMPEKIKO
Ο αληθινός άντρας δεν ντρέπεται να φανερώσει τον πόνο ή την αδυναμία του· αγνοεί τις κοινωνικές συμβάσεις και τον ρηχό καθωσπρεπισμό. Συμπάσχει με τον στίχο ο οποίος εκφράζει σε κάποιον βαθμό την προσωπική του περίπτωση, γι’ αυτό επιλέγει το τραγούδι που θα χορέψει και αυτοσχεδιάζει σε πολύ μικρό χώρο ταπεινά και με αξιοπρέπεια. Δεν σαλτάρει ασύστολα δεξιά κι αριστερά· βρίσκεται σε κατάνυξη. Η πιο κατάλληλη στιγμή για να φέρει μια μαύρη βόλτα είναι η στιγμή της μουσικής γέφυρας, εκεί που και ο τραγουδιστής ανασαίνει.
Ο σωστός χορεύει άπαξ· δεν μονοπωλεί την πίστα. Το ζεϊμπέκικο είναι σαν το «Πάτερ Ημών». Τα είπες όλα με τη μία.
Τα μεγάλα ζεϊμπέκικα είναι βαριά, θανατερά:
Ίσως αύριο χτυπήσει πικραμένα
του θανάτου η καμπάνα και για μένα.
(Τσιτσάνης)
*****
Τι πάθος ατελείωτο που είναι το δικό μου,
όλοι να θέλουν τη ζωή κι εγώ το θάνατό μου.
(Βαμβακάρης)
Το ζεϊμπέκικο δεν σε κάνει μάγκα*· πρέπει να είσαι για να το χορέψεις. Οι τσιχλίμαγκες με το τζελ που πατάνε ομαδικά σταφύλια στην πίστα εκφράζουν ακριβώς το χάος που διευθετεί η εσωτερική αυστηρότητα και το μέτρο του ζεϊμπέκικου.
Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται σε οικογενειακές εξόδους ή γιορτές στο σπίτι· απάδει προς το πνεύμα. Πόσο μάλλον όταν υπάρχουν κουτσούβελα που κυκλοφορούν τριγύρω παντελώς αναίσθητα.
Είναι χορός μοναχικός. Όταν το μνήμα χάσκει στα πόδια σου, ο τόπος δεν σηκώνει άλλον. Είναι προσβολή να ενοχλήσει μια ξένη κι απρόσκλητη παρουσία. Γι’ αυτό κάποιοι ανίδεοι αριστεροί διανοούμενοι ερμήνευσαν την επιβεβλημένη ερημία του χορού με τα δικά τους φοβικά σύνδρομα· αποκάλεσαν το ζεϊμπέκικο «εξουσιαστικό χορό», που περιέχει, δήθεν, μια «αόρατη απειλή». Είδαν, φαίνεται, κάποιον σκυλόμαγκα να χορεύει και τρόμαξαν. Όμως, και έναν κυριούλη αν ενοχλήσεις στο βαλσάκι του, κι αυτός θα αντιδράσει.
55_Rebetiko.TIF
Το ζεϊμπέκικο δεν είναι γυναικείος χορός. Απαγορεύεται αυστηρώς σε γυναίκα να εκδηλώσει καημούς ενώπιον τρίτων· είναι προσβολή γι’ αυτόν που τη συνοδεύει. Αν δεν είναι σε θέση να ανακουφίσει τον πόνο της, αυτό τον μειώνει ως άντρα και δεν μπορεί να το δεχτεί. Και στο μάτι δεν κολλάει.
Μια γυναίκα δεν είναι μάγκας· είναι θηλυκό ή τίποτα. Κι ένας άντρας, πρώτα αρσενικό και μετά όλα τ’ άλλα. Αυτό είναι το αρχέτυπο. Κι αν το εποικοδόμημα γέρνει καμιά φορά χαρωπά, η βάση μένει ακλόνητη. Εξαιρούνται οι γυναίκες μεγάλης ηλικίας που μπορεί να έχουν προσωπικά βάσανα: χηρεία ή πένθος για παιδιά. (Κι όμως είδα σπουδαίο ζεϊμπέκικο από δύο γυναίκες· τη Λιλή Ζωγράφου, που αυτοσχεδίαζε έχοντας αγκαλιάσει τον εαυτό της από τους ώμους με τα χέρια χιαστί σαν αρχαία τραγωδός· και μια νεαρή πουτάνα σε ένα καταγώγιο των Τρικάλων, πιο αυτεξούσια απ’ όλους τους αρσενικούς εκεί μέσα.)
Η μεγάλη ταραχή είναι οι χωρικοί. Σε πλατείες χωριών, με την ευκαιρία του τοπικού πανηγυριού ή άλλης γιορτής, κάτι καραμπουζουκλήδες ετεροδημότες χορεύουνε ζεϊμπέκικο στο χώμα· προφανώς για να δείξουνε στους συγχωριανούς τους πόσο μάγκες γίνανε στην πόλη. Οι άνθρωποι της υπαίθρου δεν έχουν μπει στο νόημα κι ούτε μπορούν να εννοήσουν. Τα δικά τους ζόρια είναι κυκλικά· έρχονται, περνάνε και ξαναέρχονται σαν τις εποχές του χρόνου. Δεν είναι όλη η ζωή ρημάδι. Γι’ αυτό χορεύουν εξώστρεφα, κάνουν φούρλες, σηκώνουν το γόνατο ή όλο το πόδι, κοιτάνε τους γύρω αν τους προσέχουν, χαμογελάνε χορεύοντας. Μιλάνε με τον Θεό των βροχών και του ήλιου, όχι τον σκοτεινό Θεό του χαμόσπιτου και των καταγωγίων.
Δεν γίνεται καν λόγος για το τσίρκο που χορεύει επιδεικτικά, σηκώνει τραπέζια με τα δόντια και ισορροπεί ποτήρια στο κεφάλι του. Ή τη φρικώδη καρικατούρα ζεϊμπέκικου που παρουσιάζουν οι χορευτές στις παλιές ελληνικές ταινίες και προσφάτως στα τηλεοπτικά σόου.
Το ζεϊμπέκικο είναι κλειστός χορός, με οδύνη και εσωτερικότητα. Δεν απευθύνεται στους άλλους. Ο χορευτής δεν επικοινωνεί με το περιβάλλον. Περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του, τον οποίο τοποθετεί στο κέντρο του κόσμου. Για πάρτη του καίγεται, για πάρτη του πονάει και δεν επιζητεί οίκτο από τους γύρω. Τα ψαλίδια, τα τινάγματα, οι ισορροπίες στο ένα πόδι είναι για τα πανηγύρια. Το πολύ να χτυπήσει το δάπεδο με το χέρι «ν’ ανοίξει η γη να μπει». Και, όσο χορεύει, τόσο μαυρίζει. Πότε μ’ ανοιχτά τα μπράτσα μεταρσιώνεται σε αϊτό που επιπίπτει κατά παντός υπεύθυνου για τα πάθη του και πότε σκύβει τσακισμένος σε ικεσία προς τη μοίρα και το θείο.
Τα παλαμάκια που χτυπάνε οι φίλοι ή οι γκόμενες καλύτερα να λείπουν. Ο πόνος του άλλου δεν αποθεώνεται. Το πιο σωστό είναι να περιμένουν τον χορευτή να τελειώσει και να τον κεράσουν. Να πιούνε στην υγειά του· δηλαδή να του γιάνει ο καημός που τον έκανε να χορέψει.
1150
Ειπώθηκε πως το ζεϊμπέκικο σβήνει. Ο αρχαϊκός χορός της Θράκης που τον μετέφεραν οι ζεϊμπέκηδες στη Μικρά Ασία και τον επανέφεραν στην Ελλάδα οι πρόσφυγες του 1922 έχει ολοκληρώσει τον ιστορικό του κύκλο· δεν έχει θέση σε μια νέα κοινωνία με άλλα αιτήματα και άλλες προτεραιότητες. Μπορεί και να γίνει έτσι. Αν χαθούν η αδικία, ο έρωτας και ο πόνος· αν βρεθεί ένας άλλος τρόπος που οι άντρες θα μπορούν να εκφράζουν τα αισθήματά τους με τόση ομορφιά και ευγένεια, μπορεί να χαθεί και το ζεϊμπέκικο.
Όμως βλέπεις μερικές φορές κάτι παλικάρια να γεμίζουν την πίστα με ήθος και λεβεντιά που σε κάνουν να ελπίζεις όχι απλώς για τον συγκεκριμένο χορό, αλλά για τον κόσμο ολόκληρο.
———
* Ο μάγκας είναι άντρας σεμνός, καλοντυμένος και μοναχικός. Δεν είναι επιδεικτικό κουτσαβάκι και αλανιάρης. Όπως αναφέρεται και στο Μείζον Ελληνικό Λεξικό, «μάγκας: έξυπνος και με συμπεριφορά που ταιριάζει σε άντρα».
Άρθρο του Διονύση Χαριτόπουλου στην εφημερίδα Τα Νέα, 14/9/2002.
Παρασκευή 20 Μαΐου 2016
Δευτέρα 14 Μαρτίου 2016
Γαμοτράγουδα της Αποκριάς
Ένα χρόνο η Παναγιώτα/ που δεν έβαλε κυλότα...
Βωμολοχικά τραγούδια και στιχάκια της Αποκριάς στην πιο ασύστολη, παγανιστική, χθόνια γιορτή που επιβίωσε κάτω απ΄ το μαύρο ράσο του χριστιανισμού
Image
Aυτή είναι η μοναδική γιορτή στην Ελλάδα που το μαύρο ράσο του χριστιανισμού σηκώνεται παράτολμα και από το πιο βαθύ λαϊκό ένστικτο αναδύεται μια παγανιστική κραυγή. Τη συντριβή και την ταπείνωση αντικαθιστούν τώρα οι προκλητικές μεταμφιέσεις, οι άσεμνοι χοροί και τα σκωπτικά τραγούδια. Είναι Απόκριες!
Πολλά από τα έθιμα που επιβιώνουν ακόμη, σε αυτό το ομογενοποιημένο σύμπαν, προέρχονται από πρωτόγονες ιεροπραξίες που η ρίζα τους χάνεται στους αιώνες, από αρχαίες βακχικές τελετές, ενώ άλλα συμβολίζουν την επικράτηση της άνοιξης επί του χειμώνα και την αναγέννηση της φύσης. Είναι τα έθιμα της «ευετηρίας», της ευχής να είναι καλή η χρονιά που έρχεται και τα γεννήματα της γής καλά.
Διαδεδομένη πολύ είναι και η αθυροστομία της Αποκριάς, έτσι όπως αποτυπώνεται σε πλήθος τραγουδιών και πειρακτικά στιχάκια. Πολλοί, πρώτη φορά τα είδαμε στα "Γαμοτράγουδα" του Φίλιππου Βλάχου και τα ακούσαμε από τη Δόμνα Σαμίου. Αλλά η παρουσία τους είναι πολύ πιό παλιά και βαθιά.
Σταχυολογούμε μερικά, προς γνώσιν και παραμυθίαν :)
Οι γιγάντιοι φαλλοί της Δήλου που προστάτευαν τους ανθρώπους καθώς έδιωχναν μακριά το κακό και την ατυχία.
Οι γιγάντιοι φαλλοί της Δήλου που προστάτευαν τους ανθρώπους καθώς έδιωχναν μακριά το κακό και την ατυχία.
Γαμοτράγουδα της Αποκριάς
Ι
Τί τηράτε, τί γελάτε,
και δεν μας το μαρτυράτε;
Δυο κυπριά και μια κουδούνα,
παπαδιά κατσαρομούνα.
ΙΙ
Στη μεγάλην αποκριά
χάσκουν τέντα τα μουνιά·
τα κοιτάζω από μακριά
και γι' αλλού κάνω πανιά.
Αμαρτία να γαμείς
στης νηστείας τον καιρό·
κάτσε κι έμπα στης γραμμής
των αγάμων το χορό.
Βάστα κέφι και βεργίτσα,
μέχρι νά 'ρθει τ' Άγιο Πάσχα·
θα γαμάς με μαγειρίτσα,
θά 'ν' τα πράματα πιο λάσκα.
Ένα μουνί και μια ψωλή
Ένα μουνί και μια ψωλή
μαλλί πιαστήκαν' με μαλλί
κι άρχισε η ψωλή να γνέθει
με μεράκι και με κέφι
-Μία μέσα μία έξω
αχ μουνάκι θα σου πλέξω
κότσο όλες σου τις τρίχες
για να χαίρεσαι που μ΄ είχες
-Άσ' τον κότσο. Δε μ' αρέσει
πιο καλά κάνε στη μέση
μια φαρδιά καλή χωρίστρα
κι ύστερα εκεί μέσα γλίστρα
-Αχ μουνί μου μυρωδάτο
πούτσο θες χοντρό βαρβάτο
να σε ανοίξει να σε απλώσει
και να σε διπλολαδώσει
-Άσε πούτσε τη μουρμούρα
κι έλα εδώ που έχω φαγούρα
Γάμα με π' ανάθεμά σε
Άστα λόγια. Τα έργα πιάσε
-Σήκωσε τα πόδια μούνε
στα βυζιά σου ν' ακουμπούνε
Κι έρχομαι να σε γαμήσω
Κι από μπρος και από πίσω
-Έτσι μπράβο ψώλαρέ μου
κοίτα τα μεριά μου τρέμουν
έμπα μέσα μου και μείνε
χύνε με και ξαναχύνε...
Η χήρα η Παναγιώτα
Η Παναγιώτα χήρεψε
κι ενώ ποτέ δε γύρεψε
απ' το Θεό μια χάρη
Στου μακαρίτη τη χρονιά
την έπιασε λιγοθυμιά
για πούτσο παιχνιδιάρη
Ένα χρόνο η Παναγιώτα
Που δεν έβγαλε κιλότα
Νταρντάνα βυζοκωλαρού
Τσαχπινομάτα μπουταρού
Η δόλια η Παναγιώτα
Τα βράδια μόνη ξενυχτά
με τα ποδάρια ανοιχτά
μουσκίδι την κιλότα
Ένα χρόνο η Παναγιώτα
Που δεν έβγαλε κιλότα
Χαϊδεύει μόνη το μουνί
Πόση να κάνει υπομονή
Και πόσο να αντέξει
Τρίβει τα χείλια τα χτυπά
Και το Θεό παρακαλά
Μια πούτσα να της πέψει
Ένα χρόνο η Παναγιώτα
Που δεν έβγαλε κιλότα
Και πιάσαν' τόπο οι προσευχές
πήγαν 'να βράδυ δυο ψωλές
χοντρές, μακριές, με στύση
χαλάλι η υπομονή
πλάνταξαν κώλος και μουνί
απ' το πολύ γαμήσι
Κι από τότε η Παναγιώτα
δεν ξανάβαλε κιλότα...
Γλυφομούνι
Απέναντί μου κάθεσαι με ανοιχτά τα μπούτια
σε βλέπουνε τ' αρχίδια μου και θέλουν μπαλαμούτια
Σκύβεις λιγάκι προς τα μπρος και βλέπω τα βυζιά σου
Αχ και να στα πιπίλαγα μέχρι να παπαριάσουν
Ρόγα τη ρόγα να ρουφώ να πίνω άσπρο πάτο
κι εσύ να με παρακαλάς να πάω και πιο κάτω...
Να σου παιδεύω την κοιλιά να σου ρουφώ τ' αφάλι
και να μουδιάζουν πάνω σου νύχια μέχρι κεφάλι
Να σου μαλάζω τα μεριά να πιάνω τις λαγόνες
Και να κυλάν στα μπούτια σου ποτάμια οι ορμόνες
Να σκύβω ύστερα -κι εκεί, στα μάτια μου αγνάντι
να βλέπω το μουνάκι σου να αστράφτει σα διαμάντι
Να βλέπω τα χειλάκια του να τρέχουν σαν τη βρύση
σα να θερμοπαρακαλούν κάποιος να τα φιλήσει
Να τα χωρίζω απαλά με γλώσσα και με στόμα
κι αυτά ν' ανοιγοκλείνουνε να θέλουν κάτι ακόμα...
Να πιπιλάω με μαστοριά να γλύφω να δαγκώνω
κι όταν τα νιώθω έτοιμα το δάχτυλο να χώνω...
Και πάνω εκεί που ενώνονται στην όμορφη κορφή τους
να ξεπροβάλει αγέρωχη με θράσος η αδερφή τους
Και να γυρεύει μερτικό κι εκείνη απ' το παιχνίδι
Κόσμημα ακατέργαστο που 'χει σκληρύνει ήδη...
τότε το στόμα μου απαλά θα την περικυκλώσει
προσεκτικά , προσεκτικά για να μην την πληγώσει
Θα τη ρουφώ. Τα δάχτυλα θα βάζω μέσα έξω
Μ΄ αυτά που γράφω καύλωσα ώρα είναι να τον παίξω...
Η κακογαμημένη
Τρέχουν από την καύλα μου -στα μπούτια- υγρά, ποτάμια
Τι να μου κάνει η πούτσα σου που είναι σαν τη μπάμια
Για να χορτάσει το μουνί θέλει ψωλή γεμάτη
κι απ' τη η δικιά σου λείπουνε δυο δάχτυλα και κάτι...
Σου στήνομαι στα τέσσερα καίγομαι από τον πόθο
τη χώνεις μες στον κώλο μου μα... ίσα που τη νιώθω
Για να χορτάσει ο κώλος μου θέλει λιγάκι πλάτος
μα εσένα είναι ο πούτσος σου λιανός π' ανάθεμάτος
Απ΄ τη βραδιά του γάμου μας είδα τη μαύρη τύχη
που βρήκα υποδεκάμετρο ενώ έψαχνα για πήχη
Ενώ άλλα υποσχόσουνα πως θα συμβούν στο στρώμα
Εγώ θυμάμαι να ρωτώ «μπήκε ή όχι ακόμα;»
Άσχημο πράμα το μουνί να ζει μες στην ορφάνια
να ψάχνει για παρηγοριά σε αγγούρια και ραπάνια
Θα φύγω, μια καλή ψωλή όπως τη θέλω να ΄βρω
Να 'ναι μακριά να ΄ναι χοντρή κι ας είναι κι από μαύρο...
Γνωμικά
Γυναίκα που στα χέρια της έχει πυκνά τις τρίχες
δεν τη χορταίνει την ψωλή να 'ναι και δέκα πήχες
Γυναίκα με μικρά βυζιά που μοιάζει με αγόρι
αν τη γυρίσεις μπρούμυτα σφυρίζει σα βαπόρι
Γυναίκα που κρατά σφιχτά τα μπούτια της κλεισμένα
πάει να πει πως ψάχνεται για πούτσο απεγνωσμένα
Γυναίκα που όταν την κοιτάς το βλέμμα χαμηλώνει
ζυγιάζει την πραμάτεια σου κάτω απ' το παντελόνι
Γυναίκα με κλειστό γιακά και με βυζιά μεγάλα
Το προτιμά το μπρούμυτα καλύτερα από τα' άλλα
Όταν θα δεις ένα μουνί να ΄χει τα χείλια τ' όξω
φώναξε για βοήθεια να 'ρθω κι εγώ να σπρώξω
Το αγγείο με τον φτερωτό φαλλό του Φιλωνίδη. Βρίσκεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.
Το αγγείο με τον φτερωτό φαλλό του Φιλωνίδη. Βρίσκεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.
-Έλα εδώ και πες μου κόρη
Είναι άντρας ή αγόρι;
Πρώτη νύχτα χθες του γάμου
να χαρώ ή συμφορά μου;
-Μάνα αυτός είναι λεβέντης
και της πούτσας του αφέντης
Δε σηκώνει μα και όχι
Τον αρπάζει σαν τη λόγχη
Και τον βγάζει έξω μάνα
κι είναι σα χοντρή μπανάνα
μόνο που έχει άλλο χρώμα
κι άλλη η γεύση του στο στόμα
Παναγιά μου, όταν τον είδα
είπα «πάει δεν έχω ελπίδα»
το κεφάλι να μπει μόνο
θα πεθάνω από τον πόνο
-Μπήκε κόρη; -Μπήκε μάνα
και μου φάνηκε αεροπλάνα
πως το σπίτι βομβαρδίζαν
τα δυο κωλομέρια τρίζαν
Πόνος μάνα μα και γλύκα
Βέλαζα σαν την κατσίκα
Κι όταν ήρθε κι από πίσω
Είπα πως θα ξεψυχήσω
-Α! Τον άτιμο, από πίσω;
-Έτσι, λέει, θα εκτιμήσω
πόσο νοιάζεται για μένα...
Τι να κάνω η παρθένα!
-Τώρα κόρη μου είσαι εντάξει;
-Μάνα ο κώλος μου έχει φράξει
δε μπορώ ούτε να χέσω
Θα μου πέσει αν δεν τον δέσω
-Τράβα κόρη μου στο σπίτι
Κι όταν έρθει, τον αλήτη,
Πες του να ΄ρθει απ΄τη μανούλα
(μπας και γαμηθώ στη ζούλα...)
Τράβα κόρη στο χωράφι
Τράβα κόρη στο χωράφι
Να μου φέρεις ένα παύλο*
Να μου φέρεις ένα παύλο
Τράβα την ευχή μου να 'χεις
Διάλεξε τον κόρη να ΄χει
στην κορφή μεγάλη φούντα
στην κορφή μεγάλη φούντα
και χοντρή, χοντρή τη ράχη
Διάλεξε τον πιο μεγάλο
Να ΄χει κόρη λίγα φύλλα
Να 'χει κόρη λίγα φύλλα
Να 'ν' χοντρός κι όταν τα βγάλω
Φέρ' τον να τον ξεφλουδίσω
Να του βάλω βουτυράκι
Να του βάλω βουτυράκι
Και στον φούρνο να τον ψήσω
*παύλος είναι ο καρπός από το καλαμπόκι σε κάποιες περιοχές της Κρήτης
Τα χειλάκια σου τα ρούσα...
Σήκωσε το φουστάνι σου
να δω ανθό γλυκάνισου
του γλυκάνισου τη γλύκα
έχεις μάτια μου για προίκα
Ο ανθός σου δεν το ξέρει
μα όποιος τον κοιτά υποφέρει
Τράβηξε τα μαλλάκια σου
να δω τα δυο χειλάκια σου
τα χειλάκια σου τα ρούσα
θα στα δάγκωνα αν μπορούσα...
θα στ' ανοίξω εγώ τα χείλη
γλύπτης θα γενώ και σμίλη
Image
Συμβουλές μιας Ηγουμένης
-Τι έχεις πάθει κόρη μου κι είσαι έτσι αλαφιασμένη;
-Έχω φαγούρα στο μουνί Αγία Ηγουμένη
-Σύρε μπροστά στην είσοδο εκεί στην Άγια Βρύση
και τρίψε το με Αγιασμό. Θα σε ανακουφίσει
-Πήγα μπροστά στην είσοδο, πήγα στην Άγια Βρύση
μα δεν ανακουφίστηκα, χρειάζομαι γαμήσι
-Τι λόγια λες αμαρτωλή; Σώπα και μας ακούνε
κι εμάς μας λείπει η ψωλή αλλά δε βλασφημούμε...
-Και τι να κάνω η χριστιανή που είμαι καυλωμένη;
Εσείς δεν έχετε ορμές Αγία Ηγουμένη;
-Λες να μην έχω κόρη μου; Τι λες; Να 'χω αγιάσει;
Καμιά αδερφή μες στη μονή δεν έχει τέτοια κράση...
-Και τότε; Πως τη βγάζετε; Ποιο είναι το μυστικό σας;
Πείτε μου και δε θα το πω. Δίνω όρκο στο Θεό σας
-Κοίτα να δεις κοπέλα μου. Είσαι μικρή, δεν ξέρεις
μα αν συνεχίσεις όπως πας, για πάντα θα υποφέρεις.
Τόσο καιρό που φύλαγες την τρύπα σου για προίκα
σου γίναν τα μουνόχειλα σα ξεραμένα σύκα
Πρέπει λοιπόν σιγά σιγά τον πόνο να απαλύνεις
Γι αυτό σου λέω με Αγιασμό την τρύπα σου να πλύνεις.
-Την πίσω τρύπα ή την μπροστά; Ποιο δάχτυλο να βάλω;
Πες μου πως γίνεται σωστά. Αχ! Δεν αντέχω άλλο.
-Άκουσε κόρη μου καλά. Δώσε την προσοχή σου.
Ποτέ δεν πρέπει μόνη σου να πλένεις το μουνί σου.
Τράβα λοιπόν στην είσοδο, εκεί στην Άγια Βρύση
Κι εγώ θα στείλω άμεσα κάποιον να σε φροντίσει
-Ποιος θα ναι; Πως θα λέγεται; Και ποια η καταγωγή του;
Θα 'χει λεφτά; Θα 'χει όνομα; Αξίες στη ζωή του;
-Κόρη μην είσαι αφελής. Αφού κι εσύ το ξέρεις
πως όταν φτάνει η στιγμή της καύλας κι υποφέρεις
δεν έχουν νόημα τα λεφτά ούτε η ανατροφή του
μα να έχει μήκος αρκετό και πάχος το καυλί του
να στέκεται αγέρωχο, περήφανο γενναίο
κι όσο κι αν το ταλαιπωρείς να παραμένει ακμαίο
Τράβα λοιπόν και μη ρωτάς. Στη Βρύση που σου είπα
Και συμβουλή. Πρώτη φορά, ποτέ την πίσω τρύπα.
Συμβουλές μιας Ηγουμένης μέρος β'
Μετά τα λόγια τα σοφά που είπε η Ηγουμένη
η κόρη έφυγε τρέχοντας κι απ τη χαρά χεσμένη
πήγε αμέσως μόνη της και στήθηκε στη βρύση
προσμένοντας καρτερικά κάποιον να τη φροντίσει
Ήταν ντυμένη ελαφρά κιλότα δε φορούσε
γιατί η κάψα στο μουνί την (ε)ταλαιπωρούσε
πέφτει στα δυο τα γόνατα τάχα πως προσευχόταν
και μέσα της τον ψωλαρά περίμενε κι ευχόταν
να ναι μαζί της τρυφερός μα κι άγριος όταν πρέπει
και να ναι η πούτσα του ορθή σαν την Αγία Σκέπη
να φέρεται με σεβασμό να ξέρει να προσφέρει
αυτό που δεν κατάφερνε μονάχη με το χέρι...
Κι εκεί, σκυφτή στα τέσσερα βλέπει ένα καβαλάρη
που είχε ωραία κορμοστασιά, τεράστιο παπάρι
και βγάζει ένα αναστεναγμό που πλάνταξε η φύση
Να τονε το λεβέντη μου! Αυτός θα με γαμήσει!!
Σηκώνει το κεφάλι της και του γελάει με τρόπο
κλείνει το μάτι πονηρά του κάνει λίγο τόπο
να έρθει από τα δεξιά τη φόρα του να πάρει
και να μπορέσει εύκολα την τρύπα να κεντράρει
Κι ο καβαλάρης βλέποντας τον κώλο τον παρθένο
έτσι άσπρο και λαχταριστό έτσι καλοστημένο
αρπάζει το παπάρι του φωνάζει Εν Τούτω Νίκα
και της το βάζει άγαρμπα από την πίσω τρύπα
Τι ήταν να το κάνει αυτό; Την ξάφνιασε την Κόρη
της γύρισαν τα μάτια της. Βροντάστραψαν τα όρη
Έβγαλε δυνατή κραυγή της κόπηκε η ανάσα
της λύγισαν τα γόνατα της έφυγαν τα ράσα
Όμως μετά το ξάφνιασμα, μετά την πρώτη αντάρα
μετά το σοκ που ένιωσε της κόρης η κωλάρα
ο πόνος -τι παράξενο!- άρχισε να 'χει γλύκα
πολύ το φχαριστιότανε αυτό το Εν Τούτω Νίκα
Τι κι αν λιγάκι πιο νωρίς την είχαν ορμηνέψει
διείσδυση στον κώλο της να μην την επιτρέψει;
Τι κι αν η κάψα στο μουνί ήταν το πρόβλημά της;
Τι κι αν την ξάφνιασε άγαρμπα ο ωραίος αναβάτης;
Αυτή το φχαριστιότανε. Θα το 'κανε και πάλι
θα το 'κανε και με ψωλή ακόμα πιο μεγάλη
Άσ' την να λέει την άσχετη την Άγια Ηγουμένη
διπλά σε φτιάχνει το καυλί που από πίσω μπαίνει...
Συμβουλές μιας Ηγουμένης Τέλος Τριλογίας
-Τι έχεις πάθει κόρη μου και πας σα συγκαμένη;
-Μου κάναν Οθωμανικό Αγία Ηγουμένη
-Σου άρεσε;
-Μου άρεσε
-Θα ξαναπάς;
-Δεν ξέρω. Καλό το πισωκολλητό μα τώρα υποφέρω...
-Δώσε καιρό στον κώλο σου να ηρεμήσει λίγο
-Πόσο καιρό; Πονάω πολύ τα πόδια σαν ανοίγω
-Σε δύο μέρες αρχικά θα πάψεις να υποφέρεις
έπειτα θέλει άλλες εφτά μέχρι να συνεφέρεις
ό,τι σου λέω οι σοφοί πατέρες μας το βρήκαν
του κώλου τα εννιάμερα πως λες εσύ να βγήκαν;
Image
Τις Μιγάλες Απούκριες
που ανάβουν οι φωτιές
και ζητούν να βρουν ψωλές
για να σβήσουν οι φωτιές
άναψε και η Χριστίνα
που χ' να γαμηθεί ένα μήνα,
άναψε κι η Παναγιώτα,
κακαρίζει σαν την κότα
κι ανεβαίνει κατεβαίνει
και την πούτσα δεν χορταίνει.
Μπρε-μπρε-μπρε-το μπουρανί
και τσ' Χαλατσαινας το μνί.
(Τύρναβος)
Ο παπάς μας ο Γιαννής
τονε πάτησε μιανής.
(Εύβοια)
Δεν θαυμάζιτι κουρίτσια
πως γαμεί η ψουλή τη νύχτα
δίχους φως, δίχους λυχνάρι
δίχως τα κεριά αναμμένα;
Δυο πουδάρια σηκωμένα
κι άλλα δυο γονατισμένα
μια κοιλιά πάνω στην άλλη
έχουνι χαρά μεγάλη.
(Λέσβος)
Δυο κυράδες κάθονταν
έξω από την πόρτα τους,
μια της άλλης έλεγε:
-Έχει ο άντρας σου χοντρή;
-Έχει και παράχ' μωρή!
-Δεν μου την εδανείζεις;
-Καποιανής τη δάνεισα
και μου την αρρώστησε
κ' είδαμεν και πάθαμεν
για να την γιατρέψουμε.
Δώκαμεν και γιατρικά
δώδεκα καλάθια αυγά
κ' έξη οκάδες βούτυρο
όσο να την δούμε ορθή
σαν αγγούρι τρυφερό.
(Ήπειρος)
-Παπαδιά μου στραβομούνα τί' ναι κείνο πού' χεις μπρος σου;
-Είν' το τρίχινο σακούλι που το προσκυνούνε ούλοι.
-Παπαδιά μου στραβομούνα τί μου δίνεις να στο σιάξω;
-Μπέτσια τρία και την ευκή μου να μου σιάξεις το μουνί μου.
Ήθελα τόσα τάλλαρα να είχα στο συρτάρι
όσες φορές το χέρι σου εχούφτωσε παπάρι.
(Ζάκυνθος)
Πάει ο πούτσος στο παζάρι,
δεν ηξέρει τι να πάρει,
βρίσκει του μουνιού τον πάτο
και τον κάνει άνω κάτω.
Σαράντα μ'νιά μι κύκλουσαν τον πούτσο να μου φάνι.
Κι ο πούτσος μου καμαρουτός τ' αρχίδια του ρουτάει:
-Τί λέτ' εσείς αρχίδια μου μπορώ να τα γαμήσου;
-Να τα γαμήσεις πούτσκαρη κ' ιμείς να σε βοηθούμι
να αφήσεις μέρος κι για μας λίγο μέσα να μπούμι.
(Ήπειρος)
Μάνα με τρώει το μουνί με γαργαλάει ο κώλος.
Άμα σε τρώει ξύσε το και δος του κ' ένα μπάτσο.
Αυτό δε θέλει ξύσιμο αυτό δε θέλει μπάτσο
μόν' θέλει αρχίδια μαλλιαρά και πούτσο κορδωμένο.
Όλα σου ταδωσε ο Θεός
μουνί βυζιά και κώλο
και μένα τον κακόμοιρο
τριακόσια δράμια ψώλο.
Ένα μουνί αρρώστησε
βαριά για να πεθάνει
το βάζουν μες στη ζάχαρη
δε θέλησε να φάει.
Του δίνουν πουτσοκέφαλο
κι αρχίνησε να τρώει.
Νάμουν πέτρα στην αυλή σου
να με κατουράει το μ'νί σου.
(Ζάκυνθος)
Ένα χρόνο η Παναγιώτα/ που δεν έβαλε κυλότα...
Βωμολοχικά τραγούδια και στιχάκια της Αποκριάς στην πιο ασύστολη, παγανιστική, χθόνια γιορτή που επιβίωσε κάτω απ΄ το μαύρο ράσο του χριστιανισμού
Image
Aυτή είναι η μοναδική γιορτή στην Ελλάδα που το μαύρο ράσο του χριστιανισμού σηκώνεται παράτολμα και από το πιο βαθύ λαϊκό ένστικτο αναδύεται μια παγανιστική κραυγή. Τη συντριβή και την ταπείνωση αντικαθιστούν τώρα οι προκλητικές μεταμφιέσεις, οι άσεμνοι χοροί και τα σκωπτικά τραγούδια. Είναι Απόκριες!
Πολλά από τα έθιμα που επιβιώνουν ακόμη, σε αυτό το ομογενοποιημένο σύμπαν, προέρχονται από πρωτόγονες ιεροπραξίες που η ρίζα τους χάνεται στους αιώνες, από αρχαίες βακχικές τελετές, ενώ άλλα συμβολίζουν την επικράτηση της άνοιξης επί του χειμώνα και την αναγέννηση της φύσης. Είναι τα έθιμα της «ευετηρίας», της ευχής να είναι καλή η χρονιά που έρχεται και τα γεννήματα της γής καλά.
Διαδεδομένη πολύ είναι και η αθυροστομία της Αποκριάς, έτσι όπως αποτυπώνεται σε πλήθος τραγουδιών και πειρακτικά στιχάκια. Πολλοί, πρώτη φορά τα είδαμε στα "Γαμοτράγουδα" του Φίλιππου Βλάχου και τα ακούσαμε από τη Δόμνα Σαμίου. Αλλά η παρουσία τους είναι πολύ πιό παλιά και βαθιά.
Σταχυολογούμε μερικά, προς γνώσιν και παραμυθίαν :)
Οι γιγάντιοι φαλλοί της Δήλου που προστάτευαν τους ανθρώπους καθώς έδιωχναν μακριά το κακό και την ατυχία.
Οι γιγάντιοι φαλλοί της Δήλου που προστάτευαν τους ανθρώπους καθώς έδιωχναν μακριά το κακό και την ατυχία.
Γαμοτράγουδα της Αποκριάς
Ι
Τί τηράτε, τί γελάτε,
και δεν μας το μαρτυράτε;
Δυο κυπριά και μια κουδούνα,
παπαδιά κατσαρομούνα.
ΙΙ
Στη μεγάλην αποκριά
χάσκουν τέντα τα μουνιά·
τα κοιτάζω από μακριά
και γι' αλλού κάνω πανιά.
Αμαρτία να γαμείς
στης νηστείας τον καιρό·
κάτσε κι έμπα στης γραμμής
των αγάμων το χορό.
Βάστα κέφι και βεργίτσα,
μέχρι νά 'ρθει τ' Άγιο Πάσχα·
θα γαμάς με μαγειρίτσα,
θά 'ν' τα πράματα πιο λάσκα.
Ένα μουνί και μια ψωλή
Ένα μουνί και μια ψωλή
μαλλί πιαστήκαν' με μαλλί
κι άρχισε η ψωλή να γνέθει
με μεράκι και με κέφι
-Μία μέσα μία έξω
αχ μουνάκι θα σου πλέξω
κότσο όλες σου τις τρίχες
για να χαίρεσαι που μ΄ είχες
-Άσ' τον κότσο. Δε μ' αρέσει
πιο καλά κάνε στη μέση
μια φαρδιά καλή χωρίστρα
κι ύστερα εκεί μέσα γλίστρα
-Αχ μουνί μου μυρωδάτο
πούτσο θες χοντρό βαρβάτο
να σε ανοίξει να σε απλώσει
και να σε διπλολαδώσει
-Άσε πούτσε τη μουρμούρα
κι έλα εδώ που έχω φαγούρα
Γάμα με π' ανάθεμά σε
Άστα λόγια. Τα έργα πιάσε
-Σήκωσε τα πόδια μούνε
στα βυζιά σου ν' ακουμπούνε
Κι έρχομαι να σε γαμήσω
Κι από μπρος και από πίσω
-Έτσι μπράβο ψώλαρέ μου
κοίτα τα μεριά μου τρέμουν
έμπα μέσα μου και μείνε
χύνε με και ξαναχύνε...
Η χήρα η Παναγιώτα
Η Παναγιώτα χήρεψε
κι ενώ ποτέ δε γύρεψε
απ' το Θεό μια χάρη
Στου μακαρίτη τη χρονιά
την έπιασε λιγοθυμιά
για πούτσο παιχνιδιάρη
Ένα χρόνο η Παναγιώτα
Που δεν έβγαλε κιλότα
Νταρντάνα βυζοκωλαρού
Τσαχπινομάτα μπουταρού
Η δόλια η Παναγιώτα
Τα βράδια μόνη ξενυχτά
με τα ποδάρια ανοιχτά
μουσκίδι την κιλότα
Ένα χρόνο η Παναγιώτα
Που δεν έβγαλε κιλότα
Χαϊδεύει μόνη το μουνί
Πόση να κάνει υπομονή
Και πόσο να αντέξει
Τρίβει τα χείλια τα χτυπά
Και το Θεό παρακαλά
Μια πούτσα να της πέψει
Ένα χρόνο η Παναγιώτα
Που δεν έβγαλε κιλότα
Και πιάσαν' τόπο οι προσευχές
πήγαν 'να βράδυ δυο ψωλές
χοντρές, μακριές, με στύση
χαλάλι η υπομονή
πλάνταξαν κώλος και μουνί
απ' το πολύ γαμήσι
Κι από τότε η Παναγιώτα
δεν ξανάβαλε κιλότα...
Γλυφομούνι
Απέναντί μου κάθεσαι με ανοιχτά τα μπούτια
σε βλέπουνε τ' αρχίδια μου και θέλουν μπαλαμούτια
Σκύβεις λιγάκι προς τα μπρος και βλέπω τα βυζιά σου
Αχ και να στα πιπίλαγα μέχρι να παπαριάσουν
Ρόγα τη ρόγα να ρουφώ να πίνω άσπρο πάτο
κι εσύ να με παρακαλάς να πάω και πιο κάτω...
Να σου παιδεύω την κοιλιά να σου ρουφώ τ' αφάλι
και να μουδιάζουν πάνω σου νύχια μέχρι κεφάλι
Να σου μαλάζω τα μεριά να πιάνω τις λαγόνες
Και να κυλάν στα μπούτια σου ποτάμια οι ορμόνες
Να σκύβω ύστερα -κι εκεί, στα μάτια μου αγνάντι
να βλέπω το μουνάκι σου να αστράφτει σα διαμάντι
Να βλέπω τα χειλάκια του να τρέχουν σαν τη βρύση
σα να θερμοπαρακαλούν κάποιος να τα φιλήσει
Να τα χωρίζω απαλά με γλώσσα και με στόμα
κι αυτά ν' ανοιγοκλείνουνε να θέλουν κάτι ακόμα...
Να πιπιλάω με μαστοριά να γλύφω να δαγκώνω
κι όταν τα νιώθω έτοιμα το δάχτυλο να χώνω...
Και πάνω εκεί που ενώνονται στην όμορφη κορφή τους
να ξεπροβάλει αγέρωχη με θράσος η αδερφή τους
Και να γυρεύει μερτικό κι εκείνη απ' το παιχνίδι
Κόσμημα ακατέργαστο που 'χει σκληρύνει ήδη...
τότε το στόμα μου απαλά θα την περικυκλώσει
προσεκτικά , προσεκτικά για να μην την πληγώσει
Θα τη ρουφώ. Τα δάχτυλα θα βάζω μέσα έξω
Μ΄ αυτά που γράφω καύλωσα ώρα είναι να τον παίξω...
Η κακογαμημένη
Τρέχουν από την καύλα μου -στα μπούτια- υγρά, ποτάμια
Τι να μου κάνει η πούτσα σου που είναι σαν τη μπάμια
Για να χορτάσει το μουνί θέλει ψωλή γεμάτη
κι απ' τη η δικιά σου λείπουνε δυο δάχτυλα και κάτι...
Σου στήνομαι στα τέσσερα καίγομαι από τον πόθο
τη χώνεις μες στον κώλο μου μα... ίσα που τη νιώθω
Για να χορτάσει ο κώλος μου θέλει λιγάκι πλάτος
μα εσένα είναι ο πούτσος σου λιανός π' ανάθεμάτος
Απ΄ τη βραδιά του γάμου μας είδα τη μαύρη τύχη
που βρήκα υποδεκάμετρο ενώ έψαχνα για πήχη
Ενώ άλλα υποσχόσουνα πως θα συμβούν στο στρώμα
Εγώ θυμάμαι να ρωτώ «μπήκε ή όχι ακόμα;»
Άσχημο πράμα το μουνί να ζει μες στην ορφάνια
να ψάχνει για παρηγοριά σε αγγούρια και ραπάνια
Θα φύγω, μια καλή ψωλή όπως τη θέλω να ΄βρω
Να 'ναι μακριά να ΄ναι χοντρή κι ας είναι κι από μαύρο...
Γνωμικά
Γυναίκα που στα χέρια της έχει πυκνά τις τρίχες
δεν τη χορταίνει την ψωλή να 'ναι και δέκα πήχες
Γυναίκα με μικρά βυζιά που μοιάζει με αγόρι
αν τη γυρίσεις μπρούμυτα σφυρίζει σα βαπόρι
Γυναίκα που κρατά σφιχτά τα μπούτια της κλεισμένα
πάει να πει πως ψάχνεται για πούτσο απεγνωσμένα
Γυναίκα που όταν την κοιτάς το βλέμμα χαμηλώνει
ζυγιάζει την πραμάτεια σου κάτω απ' το παντελόνι
Γυναίκα με κλειστό γιακά και με βυζιά μεγάλα
Το προτιμά το μπρούμυτα καλύτερα από τα' άλλα
Όταν θα δεις ένα μουνί να ΄χει τα χείλια τ' όξω
φώναξε για βοήθεια να 'ρθω κι εγώ να σπρώξω
Το αγγείο με τον φτερωτό φαλλό του Φιλωνίδη. Βρίσκεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.
Το αγγείο με τον φτερωτό φαλλό του Φιλωνίδη. Βρίσκεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.
-Έλα εδώ και πες μου κόρη
Είναι άντρας ή αγόρι;
Πρώτη νύχτα χθες του γάμου
να χαρώ ή συμφορά μου;
-Μάνα αυτός είναι λεβέντης
και της πούτσας του αφέντης
Δε σηκώνει μα και όχι
Τον αρπάζει σαν τη λόγχη
Και τον βγάζει έξω μάνα
κι είναι σα χοντρή μπανάνα
μόνο που έχει άλλο χρώμα
κι άλλη η γεύση του στο στόμα
Παναγιά μου, όταν τον είδα
είπα «πάει δεν έχω ελπίδα»
το κεφάλι να μπει μόνο
θα πεθάνω από τον πόνο
-Μπήκε κόρη; -Μπήκε μάνα
και μου φάνηκε αεροπλάνα
πως το σπίτι βομβαρδίζαν
τα δυο κωλομέρια τρίζαν
Πόνος μάνα μα και γλύκα
Βέλαζα σαν την κατσίκα
Κι όταν ήρθε κι από πίσω
Είπα πως θα ξεψυχήσω
-Α! Τον άτιμο, από πίσω;
-Έτσι, λέει, θα εκτιμήσω
πόσο νοιάζεται για μένα...
Τι να κάνω η παρθένα!
-Τώρα κόρη μου είσαι εντάξει;
-Μάνα ο κώλος μου έχει φράξει
δε μπορώ ούτε να χέσω
Θα μου πέσει αν δεν τον δέσω
-Τράβα κόρη μου στο σπίτι
Κι όταν έρθει, τον αλήτη,
Πες του να ΄ρθει απ΄τη μανούλα
(μπας και γαμηθώ στη ζούλα...)
Τράβα κόρη στο χωράφι
Τράβα κόρη στο χωράφι
Να μου φέρεις ένα παύλο*
Να μου φέρεις ένα παύλο
Τράβα την ευχή μου να 'χεις
Διάλεξε τον κόρη να ΄χει
στην κορφή μεγάλη φούντα
στην κορφή μεγάλη φούντα
και χοντρή, χοντρή τη ράχη
Διάλεξε τον πιο μεγάλο
Να ΄χει κόρη λίγα φύλλα
Να 'χει κόρη λίγα φύλλα
Να 'ν' χοντρός κι όταν τα βγάλω
Φέρ' τον να τον ξεφλουδίσω
Να του βάλω βουτυράκι
Να του βάλω βουτυράκι
Και στον φούρνο να τον ψήσω
*παύλος είναι ο καρπός από το καλαμπόκι σε κάποιες περιοχές της Κρήτης
Τα χειλάκια σου τα ρούσα...
Σήκωσε το φουστάνι σου
να δω ανθό γλυκάνισου
του γλυκάνισου τη γλύκα
έχεις μάτια μου για προίκα
Ο ανθός σου δεν το ξέρει
μα όποιος τον κοιτά υποφέρει
Τράβηξε τα μαλλάκια σου
να δω τα δυο χειλάκια σου
τα χειλάκια σου τα ρούσα
θα στα δάγκωνα αν μπορούσα...
θα στ' ανοίξω εγώ τα χείλη
γλύπτης θα γενώ και σμίλη
Image
Συμβουλές μιας Ηγουμένης
-Τι έχεις πάθει κόρη μου κι είσαι έτσι αλαφιασμένη;
-Έχω φαγούρα στο μουνί Αγία Ηγουμένη
-Σύρε μπροστά στην είσοδο εκεί στην Άγια Βρύση
και τρίψε το με Αγιασμό. Θα σε ανακουφίσει
-Πήγα μπροστά στην είσοδο, πήγα στην Άγια Βρύση
μα δεν ανακουφίστηκα, χρειάζομαι γαμήσι
-Τι λόγια λες αμαρτωλή; Σώπα και μας ακούνε
κι εμάς μας λείπει η ψωλή αλλά δε βλασφημούμε...
-Και τι να κάνω η χριστιανή που είμαι καυλωμένη;
Εσείς δεν έχετε ορμές Αγία Ηγουμένη;
-Λες να μην έχω κόρη μου; Τι λες; Να 'χω αγιάσει;
Καμιά αδερφή μες στη μονή δεν έχει τέτοια κράση...
-Και τότε; Πως τη βγάζετε; Ποιο είναι το μυστικό σας;
Πείτε μου και δε θα το πω. Δίνω όρκο στο Θεό σας
-Κοίτα να δεις κοπέλα μου. Είσαι μικρή, δεν ξέρεις
μα αν συνεχίσεις όπως πας, για πάντα θα υποφέρεις.
Τόσο καιρό που φύλαγες την τρύπα σου για προίκα
σου γίναν τα μουνόχειλα σα ξεραμένα σύκα
Πρέπει λοιπόν σιγά σιγά τον πόνο να απαλύνεις
Γι αυτό σου λέω με Αγιασμό την τρύπα σου να πλύνεις.
-Την πίσω τρύπα ή την μπροστά; Ποιο δάχτυλο να βάλω;
Πες μου πως γίνεται σωστά. Αχ! Δεν αντέχω άλλο.
-Άκουσε κόρη μου καλά. Δώσε την προσοχή σου.
Ποτέ δεν πρέπει μόνη σου να πλένεις το μουνί σου.
Τράβα λοιπόν στην είσοδο, εκεί στην Άγια Βρύση
Κι εγώ θα στείλω άμεσα κάποιον να σε φροντίσει
-Ποιος θα ναι; Πως θα λέγεται; Και ποια η καταγωγή του;
Θα 'χει λεφτά; Θα 'χει όνομα; Αξίες στη ζωή του;
-Κόρη μην είσαι αφελής. Αφού κι εσύ το ξέρεις
πως όταν φτάνει η στιγμή της καύλας κι υποφέρεις
δεν έχουν νόημα τα λεφτά ούτε η ανατροφή του
μα να έχει μήκος αρκετό και πάχος το καυλί του
να στέκεται αγέρωχο, περήφανο γενναίο
κι όσο κι αν το ταλαιπωρείς να παραμένει ακμαίο
Τράβα λοιπόν και μη ρωτάς. Στη Βρύση που σου είπα
Και συμβουλή. Πρώτη φορά, ποτέ την πίσω τρύπα.
Συμβουλές μιας Ηγουμένης μέρος β'
Μετά τα λόγια τα σοφά που είπε η Ηγουμένη
η κόρη έφυγε τρέχοντας κι απ τη χαρά χεσμένη
πήγε αμέσως μόνη της και στήθηκε στη βρύση
προσμένοντας καρτερικά κάποιον να τη φροντίσει
Ήταν ντυμένη ελαφρά κιλότα δε φορούσε
γιατί η κάψα στο μουνί την (ε)ταλαιπωρούσε
πέφτει στα δυο τα γόνατα τάχα πως προσευχόταν
και μέσα της τον ψωλαρά περίμενε κι ευχόταν
να ναι μαζί της τρυφερός μα κι άγριος όταν πρέπει
και να ναι η πούτσα του ορθή σαν την Αγία Σκέπη
να φέρεται με σεβασμό να ξέρει να προσφέρει
αυτό που δεν κατάφερνε μονάχη με το χέρι...
Κι εκεί, σκυφτή στα τέσσερα βλέπει ένα καβαλάρη
που είχε ωραία κορμοστασιά, τεράστιο παπάρι
και βγάζει ένα αναστεναγμό που πλάνταξε η φύση
Να τονε το λεβέντη μου! Αυτός θα με γαμήσει!!
Σηκώνει το κεφάλι της και του γελάει με τρόπο
κλείνει το μάτι πονηρά του κάνει λίγο τόπο
να έρθει από τα δεξιά τη φόρα του να πάρει
και να μπορέσει εύκολα την τρύπα να κεντράρει
Κι ο καβαλάρης βλέποντας τον κώλο τον παρθένο
έτσι άσπρο και λαχταριστό έτσι καλοστημένο
αρπάζει το παπάρι του φωνάζει Εν Τούτω Νίκα
και της το βάζει άγαρμπα από την πίσω τρύπα
Τι ήταν να το κάνει αυτό; Την ξάφνιασε την Κόρη
της γύρισαν τα μάτια της. Βροντάστραψαν τα όρη
Έβγαλε δυνατή κραυγή της κόπηκε η ανάσα
της λύγισαν τα γόνατα της έφυγαν τα ράσα
Όμως μετά το ξάφνιασμα, μετά την πρώτη αντάρα
μετά το σοκ που ένιωσε της κόρης η κωλάρα
ο πόνος -τι παράξενο!- άρχισε να 'χει γλύκα
πολύ το φχαριστιότανε αυτό το Εν Τούτω Νίκα
Τι κι αν λιγάκι πιο νωρίς την είχαν ορμηνέψει
διείσδυση στον κώλο της να μην την επιτρέψει;
Τι κι αν η κάψα στο μουνί ήταν το πρόβλημά της;
Τι κι αν την ξάφνιασε άγαρμπα ο ωραίος αναβάτης;
Αυτή το φχαριστιότανε. Θα το 'κανε και πάλι
θα το 'κανε και με ψωλή ακόμα πιο μεγάλη
Άσ' την να λέει την άσχετη την Άγια Ηγουμένη
διπλά σε φτιάχνει το καυλί που από πίσω μπαίνει...
Συμβουλές μιας Ηγουμένης Τέλος Τριλογίας
-Τι έχεις πάθει κόρη μου και πας σα συγκαμένη;
-Μου κάναν Οθωμανικό Αγία Ηγουμένη
-Σου άρεσε;
-Μου άρεσε
-Θα ξαναπάς;
-Δεν ξέρω. Καλό το πισωκολλητό μα τώρα υποφέρω...
-Δώσε καιρό στον κώλο σου να ηρεμήσει λίγο
-Πόσο καιρό; Πονάω πολύ τα πόδια σαν ανοίγω
-Σε δύο μέρες αρχικά θα πάψεις να υποφέρεις
έπειτα θέλει άλλες εφτά μέχρι να συνεφέρεις
ό,τι σου λέω οι σοφοί πατέρες μας το βρήκαν
του κώλου τα εννιάμερα πως λες εσύ να βγήκαν;
Image
Τις Μιγάλες Απούκριες
που ανάβουν οι φωτιές
και ζητούν να βρουν ψωλές
για να σβήσουν οι φωτιές
άναψε και η Χριστίνα
που χ' να γαμηθεί ένα μήνα,
άναψε κι η Παναγιώτα,
κακαρίζει σαν την κότα
κι ανεβαίνει κατεβαίνει
και την πούτσα δεν χορταίνει.
Μπρε-μπρε-μπρε-το μπουρανί
και τσ' Χαλατσαινας το μνί.
(Τύρναβος)
Ο παπάς μας ο Γιαννής
τονε πάτησε μιανής.
(Εύβοια)
Δεν θαυμάζιτι κουρίτσια
πως γαμεί η ψουλή τη νύχτα
δίχους φως, δίχους λυχνάρι
δίχως τα κεριά αναμμένα;
Δυο πουδάρια σηκωμένα
κι άλλα δυο γονατισμένα
μια κοιλιά πάνω στην άλλη
έχουνι χαρά μεγάλη.
(Λέσβος)
Δυο κυράδες κάθονταν
έξω από την πόρτα τους,
μια της άλλης έλεγε:
-Έχει ο άντρας σου χοντρή;
-Έχει και παράχ' μωρή!
-Δεν μου την εδανείζεις;
-Καποιανής τη δάνεισα
και μου την αρρώστησε
κ' είδαμεν και πάθαμεν
για να την γιατρέψουμε.
Δώκαμεν και γιατρικά
δώδεκα καλάθια αυγά
κ' έξη οκάδες βούτυρο
όσο να την δούμε ορθή
σαν αγγούρι τρυφερό.
(Ήπειρος)
-Παπαδιά μου στραβομούνα τί' ναι κείνο πού' χεις μπρος σου;
-Είν' το τρίχινο σακούλι που το προσκυνούνε ούλοι.
-Παπαδιά μου στραβομούνα τί μου δίνεις να στο σιάξω;
-Μπέτσια τρία και την ευκή μου να μου σιάξεις το μουνί μου.
Ήθελα τόσα τάλλαρα να είχα στο συρτάρι
όσες φορές το χέρι σου εχούφτωσε παπάρι.
(Ζάκυνθος)
Πάει ο πούτσος στο παζάρι,
δεν ηξέρει τι να πάρει,
βρίσκει του μουνιού τον πάτο
και τον κάνει άνω κάτω.
Σαράντα μ'νιά μι κύκλουσαν τον πούτσο να μου φάνι.
Κι ο πούτσος μου καμαρουτός τ' αρχίδια του ρουτάει:
-Τί λέτ' εσείς αρχίδια μου μπορώ να τα γαμήσου;
-Να τα γαμήσεις πούτσκαρη κ' ιμείς να σε βοηθούμι
να αφήσεις μέρος κι για μας λίγο μέσα να μπούμι.
(Ήπειρος)
Μάνα με τρώει το μουνί με γαργαλάει ο κώλος.
Άμα σε τρώει ξύσε το και δος του κ' ένα μπάτσο.
Αυτό δε θέλει ξύσιμο αυτό δε θέλει μπάτσο
μόν' θέλει αρχίδια μαλλιαρά και πούτσο κορδωμένο.
Όλα σου ταδωσε ο Θεός
μουνί βυζιά και κώλο
και μένα τον κακόμοιρο
τριακόσια δράμια ψώλο.
Ένα μουνί αρρώστησε
βαριά για να πεθάνει
το βάζουν μες στη ζάχαρη
δε θέλησε να φάει.
Του δίνουν πουτσοκέφαλο
κι αρχίνησε να τρώει.
Νάμουν πέτρα στην αυλή σου
να με κατουράει το μ'νί σου.
(Ζάκυνθος)
Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2016
Aetos Messinias: ΑΓΡΙΑ ΧΟΡΤΑ - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Aetos Messinias: ΑΓΡΙΑ ΧΟΡΤΑ - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Μία σειρά από φωτογραφίες και άρθρα για τα άγρια χόρτα. Πως αναγνωρίζονται, πως μαγειρεύονται και πως μαζεύονται. Στο μάζεμα στον Αετό έχου...
Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2016
Ο ΠΑΡΛΑΠΙΠΑΣ: Άκου, δυστυχισμένε απόγονε & πολιτικό απόβλητο των...
Ο ΠΑΡΛΑΠΙΠΑΣ: Άκου, δυστυχισμένε απόγονε & πολιτικό απόβλητο των...: Εκπληκτική απάντηση στον Σόιμπλε για το «είναι η εφαρμογή βλάκα» #schäuble Την καλύτερη απάντηση στον αλαζόνα Βόλφγκανγκ Σόμπλε έδωσε η...
Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2015
Τρίτη 19 Μαΐου 2015
Ο ΠΑΡΛΑΠΙΠΑΣ: ΕΣΚΑΣΕ : Ο ΚΑΚΟΣ ΧΑΜΟΣ ΜΕ ΤΑ ΡΟΥΤΕΡ-Ο ΟΤΕ έδωσε δι...
Ο ΠΑΡΛΑΠΙΠΑΣ: ΕΣΚΑΣΕ : Ο ΚΑΚΟΣ ΧΑΜΟΣ ΜΕ ΤΑ ΡΟΥΤΕΡ-Ο ΟΤΕ έδωσε δι...: Το μεγαλύτερο μέρος των ADSL συνδρομητών του ΟΤΕ είναι απροστάτευτοι
Δευτέρα 18 Μαΐου 2015
Κυριακή 10 Μαΐου 2015
ΒΟΤΑΝΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ: Φασκόμηλο ή αλισφακιά ή ελελίσφακος και το λατινικ...
ΒΟΤΑΝΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ: Φασκόμηλο ή αλισφακιά ή ελελίσφακος και το λατινικ...: Φασκόμηλο..... οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι χάριζε στον άνθρωπο την αθανασία... οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι ήταν ιερό για...
Τετάρτη 29 Απριλίου 2015
Ξυπνήστε ρε: Μεγάλη κίνηση από Α.Τσίπρα: Προχωρά σε άμεση οριοθ...
Ξυπνήστε ρε: Μεγάλη κίνηση από Α.Τσίπρα: Προχωρά σε άμεση οριοθ...: Σε μια μεγάλη κίνηση προχώρησε σήμερα μετά το πέρας της τριμερούς διάσκεψης ο Α.Τσίπρας αναγγέλοντας την άμεση οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγ...
Ξυπνήστε ρε: H XΩΡΑ ΒΟΥΛΙΑΖΕΙ, Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΔΗΓΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ...
Ξυπνήστε ρε: H XΩΡΑ ΒΟΥΛΙΑΖΕΙ, Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΔΗΓΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ...: ”ΣΟΚ: Δείτε τι σύνταξη παίρνουν Παπαρήγα – Κανέλλη από το ΙΚΑ και το Ταμείο των Δημοσιογράφων!!! (ΘΑ ΠΑΘΕΤΕ ΠΛΑΚΑ) μοιράστε το στους φίλο...
Σάββατο 25 Απριλίου 2015
ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΤΕΣ ΣΤΗΝ ΝΕΔΑ!!!
Φέτος περισσότερο από κάθε άλλη φορά ο κίνδυνος για μεγάλη έκταση της μόλυνσης του φαραγγιού και στους καταρράκτες της Νεδας είναι πολύ μεγάλος !! οι επισκέπτες ( οικολόγοι ) σε συνδυασμό με τους κατασκηνωτές έχουν μεγάλη ευθινη για την κατάσταση που αφήνουν κάθε χρόνο και χειρότερα το φαράγγι με αποτέλεσμα αυτές της εικόνες
.JPG)
.Εαν η τοπικες αρχές και των δυο νομών δεν κινητοποιηθουν άμεσα με φύλαξη τουλάχιστον την ήμερα και απομάκρυνση των επίδοξων κατασκηνωτών μετά την δύση του ηλίου η καταστροφή του φαραγγιού θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη
.JPG)
.Εαν η τοπικες αρχές και των δυο νομών δεν κινητοποιηθουν άμεσα με φύλαξη τουλάχιστον την ήμερα και απομάκρυνση των επίδοξων κατασκηνωτών μετά την δύση του ηλίου η καταστροφή του φαραγγιού θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη
Παρασκευή 10 Απριλίου 2015
Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2015
ΣΕΛΛΑ MΕΣΣΗΝΙΑΣ - BLOG ΝEWS ΝΕΜΕΣΙΣ: ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΕΥΚΗ ΤΡΙΠΥΛΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡI...
ΣΕΛΛΑ MΕΣΣΗΝΙΑΣ - BLOG ΝEWS ΝΕΜΕΣΙΣ: ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΕΥΚΗ ΤΡΙΠΥΛΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡI...: Dr. Δημήτρης Π. Κουτσούλης, Μαιευτήρας - Χειρουργός Γυναικολόγος Ποιος είπε ότι τα δυτικά σήμερα θα έχουν μόνο ήλιο??..πράγματι ε...
Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2015
Το τελευταίο αντίο στο "αηδόνι"της Ηπείρου..
ROMIANEWS: ΙΩΑΝΝΙΝΑ: Το τελευταίο αντίο στο "αηδόνι"της Ηπείρ...: - Τα συγκινητικά λόγια του Στ. Μπέλλου, Πετρολούκα Χαλκιά και Αντώνη Κυρίτση Μέσα σε κλίμα συγκίνησης σήμερα στις 11.00...
NEWS MESSINIA - ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΑ ΝΕΑ και ΕΙΔΗΣΕΙΣ: ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΔΟΤΗΣΗ !!! ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΟΣ η κοροϊδία των ...
NEWS MESSINIA - ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΑ ΝΕΑ και ΕΙΔΗΣΕΙΣ: ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΔΟΤΗΣΗ !!! ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΟΣ η κοροϊδία των ...: Ο ΛΑΛΙΣΤΑΤΟΣ ΚΟΣ ΠΕΤΡΑΚΟΣ ΕΧΑΣΕ ΤΗΝ …ΛΑΛΙΑ ΤΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ !!! Με πρόσχημα το λεγόμενο «νέο χαρτογραφικό...
Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014
Νέα από την Τριφυλία trifyliapress: και Κυπαρίσσιοι στο πλοίο που κινδυνεύει στο Ιόνιο...
Νέα από την Τριφυλία trifyliapress: και Κυπαρίσσιοι στο πλοίο που κινδυνεύει στο Ιόνιο...: Πέντε ως έξι άτομα - Κυπαρίσσιοι, φίλοι και γνωστοί - βρίσκονται στο πλοίο Νορμαν Ατλαντικ που πήρε φωτιά στο Ιόνιο μεταξύ Ιταλίας και Αλβα...
Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014
Ξυπνήστε ρε: Κάτω τα ξερά σας από το «Όχι»
Ξυπνήστε ρε: Κάτω τα ξερά σας από το «Όχι»: Δεν ήταν δικοί σας πρόγονοι. Γι’ αυτό μην τρέξετε τις επόμενες ημέρες να βγάλετε από τα κομματικά σας μπαούλα τις γαλανόλευκες και μην γυ...
Πέμπτη 28 Αυγούστου 2014
Σάββατο 23 Αυγούστου 2014
Πέμπτη 14 Αυγούστου 2014
ΕΝΕΡΓΟΣ ΔΗΜΟΤΗΣ ΔΗΜΟΥ ΠΑΓΓΑΙΟΥ: Το βίντεο της αποκάλυψης της Αμφίπολης.
ΕΝΕΡΓΟΣ ΔΗΜΟΤΗΣ ΔΗΜΟΥ ΠΑΓΓΑΙΟΥ: Το βίντεο της αποκάλυψης της Αμφίπολης.: Παρακολουθείστε ένα μοναδικό βίντεο από την σημερινή αποκαλυπτική παρουσίαση των ευρημάτων.
Δευτέρα 11 Αυγούστου 2014
Ξυπνήστε ρε: Δεν σάς άρεσαν οι Ρώσοι, ε; Μη μού σκοτίζεστε. Ακυ...
Ξυπνήστε ρε: Δεν σάς άρεσαν οι Ρώσοι, ε; Μη μού σκοτίζεστε. Ακυ...: Φάτε αέρα κοπανιστό, δεν πειράζει... Φάτε φτωχομπινέδες Άγγλους και κτηνοβάτες Γερμανούς... Φάτε νατοϊκή πλέρια υπερήφανη εξωτερική πολιτ...
Τετάρτη 2 Ιουλίου 2014
NEWS MESSINIA - ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΑ ΝΕΑ και ΕΙΔΗΣΕΙΣ: Τι είναι το σπαθόλαδο, το γιατρικό των Αρχαίων Σπα...
NEWS MESSINIA - ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΑ ΝΕΑ και ΕΙΔΗΣΕΙΣ: Τι είναι το σπαθόλαδο, το γιατρικό των Αρχαίων Σπα...: Τις ευεργετικές και ιαματικές ιδιότητες που έχει σπαθόλαδο (ή αλλιώς βάλσαμο ), το οποίο χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Σπαρτιάτες για να θ...
Τρίτη 1 Ιουλίου 2014
Κυριακή 22 Ιουνίου 2014
Ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ: Ο ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ! Ροκφέλερ αποκαλύπτει την απάτη της 11...
Ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ: Ο ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ! Ροκφέλερ αποκαλύπτει την απάτη της 11...: Αυτό το επιλεγμένο 10λεπτο βίντεο είναι η συνέντευξη του Ααρών Ρούσο που έδωσε στον Άλεξ Τζόουνς.
Τετάρτη 18 Ιουνίου 2014
ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟ ΤΡΟΜΑΡΑΜΑΣ
βράχοι στην 29η επαρχιακη οδο απο Πλατανια για Επικουριο Απολλωνα
κλειστή η είσοδος του αρχαιολογικου χωρου της φιγαλειας απο δεντρα
ο δρόμος προς Επικουριο Απολλωνα εχει μεινη ο μισος απο δεντρα και βατα και σφελαχτια
η πινακίδες εχουν κρυφτει απο τα χορταρια και εχουν ξεθωριασει απο τον χρονο
στον Επικουριο Απολλωνα η καθαριοτητα ειναι μιση γυφτια
Πέμπτη 29 Μαΐου 2014
PRESS-GR.blogspot.com: ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ καλά μαντάτα! "Φτιάχνω εργοστάσιο στην ...
PRESS-GR.blogspot.com: ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ καλά μαντάτα! "Φτιάχνω εργοστάσιο στην ...: Τι λέει η κόρη του πολυεκατομμυριούχου αυτοδημιούργητου, Κέλλυ Βλαχάκη για να τιμήσει τη μνήμη του πατέρα της «Θέλω να εκπλη...
Κυριακή 4 Μαΐου 2014
Αυτόχθονες Έλληνες: Η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα που κυβερνάται πιλοτικ...
Αυτόχθονες Έλληνες: Η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα που κυβερνάται πιλοτικ...: Γιατί επιχειρείται η πλήρης κατάργηση του κράτους; Σε οποιοσδήποτε μορφής καθεστώτος, απολυταρχικού, δημοκρατικού, ολιγαρχικού κλπ, δε...
Αυτόχθονες Έλληνες: Η... απάτη που την έλεγαν Μνημόνιο!
Αυτόχθονες Έλληνες: Η... απάτη που την έλεγαν Μνημόνιο!: Του Γιώργου Δελαστίκ Η κυβέρνηση και η ΕΕ συνεργάστηκαν για να εξαπατήσουν τον ελληνικό λαό. Έστησαν το παραμύθι με τη δήθεν απειλούμενη ...
Αυτόχθονες Έλληνες: 2,5 δις ευρώ θα είναι τα κέρδη της Οικογένειας Παπ...
Αυτόχθονες Έλληνες: 2,5 δις ευρώ θα είναι τα κέρδη της Οικογένειας Παπ...: Το τελευταίο κόλπο της συμμορίας των Τσαντ πριν εγκαταλείψουν τη χώρα. Του Παναγιώτη Τραϊανού... "Χρήματα υπάρχουν"… έλεγε με ...
Αυτόχθονες Έλληνες: Στην Ουρουγουάη χτυπά η καρδιά της Ελλάδας!
Αυτόχθονες Έλληνες: Στην Ουρουγουάη χτυπά η καρδιά της Ελλάδας!: Από τον Δημήτρη Παρούση Στη λατινική Νότιο Αμερική, ζεί και βασιλεύει το Ελληνικό Πνεύμα! Στην Ουρουγουάη ...
Αυτόχθονες Έλληνες: 4 ΒΑΘΜΙΔΕΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ. ΠΟΙΟΙ ΕΛΛ...
Αυτόχθονες Έλληνες: 4 ΒΑΘΜΙΔΕΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ. ΠΟΙΟΙ ΕΛΛ...: ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ 40 ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΛΙΤ, ΤΗΣ ΛΕΣΧΗΣ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ ΠΟΥ ΜΙΛΗΣΕ ΣΗΜΕΡΑ 11/02/2013 Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΝD ΜΑΝΩΛ...
Δευτέρα 28 Απριλίου 2014
ΑΝΩ ΔΩΡΙΟ (ΣΟΥΛΙΜΑ) ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ: Όλοι οι συνδυασμοί που κατατέθηκαν σε Περιφέρεια Π...
ΑΝΩ ΔΩΡΙΟ (ΣΟΥΛΙΜΑ) ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ: Όλοι οι συνδυασμοί που κατατέθηκαν σε Περιφέρεια Π...: Έληξε χθες στις 12 τα μεσάνυχτα η διαδικασία κατάθεσης συνδυασμών για τις εκλογές για την περιφέρεια και τους δήμους της Μεσσηνίας. Την ...
Τετάρτη 5 Μαρτίου 2014
Αριστομένης ο Μεσσήνιος: Η Νύμφη Νέδα και το Ιερό σπήλαιο της Δήμητρας Μέλα...
Αριστομένης ο Μεσσήνιος: Η Νύμφη Νέδα και το Ιερό σπήλαιο της Δήμητρας Μέλα...: Ο ποταμός της Νέδας αποτελεί ένα τοπίο απαράμιλλου φυσικού κάλλους που χαρακτηρίζεται από συνεχή εναλλαγή τοπίου, πλούσια βλάστηση, επι...
Σάββατο 1 Μαρτίου 2014
Ξυπνήστε ρε ! ____ Το Πρώτο Ελεύθερο Δημοκρατικό Μπλογκ της Χώρας: Μεσσηνία: Θρήνος για τον τραγικό θάνατο του 35χρον...
Ξυπνήστε ρε ! ____ Το Πρώτο Ελεύθερο Δημοκρατικό Μπλογκ της Χώρας: Μεσσηνία: Θρήνος για τον τραγικό θάνατο του 35χρον...: Με αίμα βάφτηκε ακόμα μια φορά η άσφαλτος της νοτιοδυτικής Πελοποννήσου... Ένας άνδρας ηλικίας 35 ετών έχασε τη ζωή του σε τροχαίο δυστύ...
1 ΜΑΡΤΗ
Τι συμβολίζει το γνωστό σε όλους “μαρτάκι” στο χέρι;
Την πρώτη μέρα του Μάρτη συνηθίζουμε να φτιάχνουμε και να φοράμε το γνωστό «μαρτάκι» .
Πρόκειται για ένα παμπάλαιο έθιμο, με βαλκανική διασπορά. Πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα, και συγκεκριμένα στα Ελευσίνια Μυστήρια.
Οι μύστες των Ελευσίνιων Μυστηρίων έδεναν μια κλωστή, την Κρόκη, στο δεξί τους χέρι και το αριστερό τους πόδι.
Από τη 1η ως τις 31 του Μάρτη, τα παιδιά φορούν στον καρπό του χεριού τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον Μάρτη ή Μαρτιά.
diaforetiko.gr : Τι συμβολίζει το γνωστό σε όλους μαρτάκι στο χέρι;
Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο Μάρτης προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, για να μην καούν. Τον φτιάχνουν την τελευταία μέρα του Φλεβάρη και τον φορούν την πρώτη μέρα του Μάρτη, πριν βγουν από το σπίτι.
Σε μερικές περιοχές ο Μάρτης φοριέται στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού σαν δαχτυλίδι για να μην σκοντάφτει ο κάτοχός του. Το βραχιολάκι αυτό το βγάζουν στο τέλος του μήνα, ή το αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές όταν δουν το πρώτο χελιδόνι, για να τον πάρουν τα πουλιά και να χτίσουν τη φωλιά τους.
Ρίζες και από τα Σκόπια
Το έθιμο του Μάρτη γιορτάζεται ίδιο και απαράλλαχτο στα Σκόπια με την ονομασία Μάρτινκα και στην Αλβανία ως Βερόρε. Οι κάτοικοι των δυο γειτονικών μας χωρών φορούν βραχιόλια από κόκκινη και άσπρη κλωστή για να μην τους «πιάσει» ο ήλιος, τα οποία και βγάζουν στα τέλη του μήνα ή όταν δουν το πρώτο χελιδόνι.
Άλλοι πάλι, δένουν τον Μάρτη σε κάποιο καρποφόρο δέντρο, ώστε να του χαρίσουν ανθοφορία, ενώ μερικοί τον τοποθετούν κάτω από μια πέτρα κι αν την επόμενη ημέρα βρουν δίπλα της ένα σκουλήκι, σημαίνει ότι η υπόλοιπη χρονιά θα είναι πολύ καλή.
diaforetiko.gr : 6c06e6 martis 600x399 Τι συμβολίζει το γνωστό σε όλους μαρτάκι στο χέρι;
Τηρώντας παραδόσεις και έθιμα αιώνων, οι Βούλγαροι, την πρώτη ημέρα του Μάρτη, φορούν στο πέτο τους στολίδια φτιαγμένα από άσπρες και κόκκινες κλωστές που αποκαλούνται Μαρτενίτσα. Σε ορισμένες περιοχές της Βουλγαρίας, οι κάτοικοι τοποθετούν έξω από τα σπίτια τους ένα κομμάτι κόκκινου υφάσματος για να μην τους «κάψει η γιαγιά Μάρτα» (Μπάμπα Μάρτα, στα βουλγαρικά), που είναι η θηλυκή προσωποποίηση του μήνα Μάρτη. Η Μαρτενίτσα λειτουργεί στη συνείδηση του βουλγαρικού λαού ως φυλαχτό, το οποίο μάλιστα είθισται να προσφέρεται ως δώρο μεταξύ των μελών της οικογένειας, συνοδευόμενο από ευχές για υγεία και ευημερία.
Το ασπροκόκκινο στολίδι της 1ης του Μάρτη φέρει στα ρουμανικά την ονομασία Μαρτιζόρ. Η κόκκινη κλωστή συμβολίζει την αγάπη για το ωραίο και η άσπρη την αγνότητα του φυτού χιονόφιλος, που ανθίζει τον Μάρτιο και είναι στενά συνδεδεμένο με αρκετά έθιμα και παραδόσεις της Ρουμανίας.
Kyparissia News Blog: Θανατηφόρο τροχαίο στην Εθνική Οδό Τσακώνας – Καλό...
Kyparissia News Blog: Θανατηφόρο τροχαίο στην Εθνική Οδό Τσακώνας – Καλό...: Νεκρος βρεθηκε μετα τροχαιο δυστύχημα στο υψος του Κοπανακιου, ο νεαρος προεδρος του ΠΑΟ Καλονερου Παναγιώτης Γκογκας. Ο ατυχος ανδρας μ...
Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014
526 ! ΝΑΙ 526 !!! ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΚΑΙ ΦΡΑΣΕΙΣ !!!: Είναι "ΑΝΕΒΑΣΤΑΓΗ", Δεν "ΑΚΩ" καλά, και "ΑΠΟΚΑΝΑ" ...
526 ! ΝΑΙ 526 !!! ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΚΑΙ ΦΡΑΣΕΙΣ !!!: Είναι "ΑΝΕΒΑΣΤΑΓΗ", Δεν "ΑΚΩ" καλά, και "ΑΠΟΚΑΝΑ" ...: Όταν ξεκινήσαμε να δημιουργούμε το blog της Μεσσηνιακής παράδοσης, δύο πράγματα είχαμε στο μυαλό μας. Να καταγράψουμε τις πόλεις, τα χωρι...
Τρίτη 21 Ιανουαρίου 2014
Ξυπνήστε ρε ! ____ Το Πρώτο Ελεύθερο Δημοκρατικό Μπλογκ της Χώρας: Οι Δυτικοί και οι Εβραίοι δεν ήθελαν πλούσια την Ε...
Ξυπνήστε ρε ! ____ Το Πρώτο Ελεύθερο Δημοκρατικό Μπλογκ της Χώρας: Οι Δυτικοί και οι Εβραίοι δεν ήθελαν πλούσια την Ε...: Τι σημαίνει αυτό; Ότι μια πανέμορφη Ελλάδα ήταν έτοιμη να δεχθεί πακτωλό συναλλάγματος από τα δεκάδες εκατομμύρια των τουριστών, που ήδη ...
Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2014
Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2014
Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2014
Ο ΘΡΥΛΟΣ-ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΩΝ ΜΑΤΖΟΥΝΑΙΩΝ ΣΤΑ ΠΛΑΤΑΝΙΑ
ΠΑΝΟΡΑΜΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΠΛΑΤΑΝΙΑ ΟΡΕΙΝΗΣ ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ
Τα Πλατάνια είναι ένα όμορφο και γραφικό χωριό της Ορεινής Τριφυλίας. Εκεί βρισκεται στους πρόποδες της πλαγιάς και το ιστορικό κάστρο της Είρας, εκεί που παλαιά είχαν τα λιμέρια τους οι περίφημοι αρματωλοί και κλέφτες, άνθρωποι σκληροί και αδάμαστοι. Πιο κάτω κυλούν τα νερά της ελικόρροης Νέδας του μοναδικού θυλικού ποταμού. Εκεί εγκαταστάθηκε και ο μεγάλης φήμης χιλίαρχος ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΛΜΑΤΗΣ, προερχόμενος από την Κωνσταντινούπολη. Αφού πρώτα πολλοί από τους απογόνους του ρίζωσαν και απλώθηκαν σε πολλά μέρη της Πατρίδος μας. Στην όμορφη και παραδοσιακή πλατεία του χωριού Πλατάνια, του Δήμου Αυλώνος κάτω από τον βαθύσκιοτο αιωνόβιο πλάτανο απολαμβάνοντας το ποτό που οι φιλόξενοι κάτοικοι με είχαν κεράσει, δεν χόρταινα το εκπληκτικής ομορφιάς τοπίο που απλωνόταν κάτω από τα πόδια μου. Από πάνω ο ονομαστός ανακαινισμένος πύργος
Ο ΜΑΓΙΚΟΣ ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΝΕΡΑΪΔΩΝ ΣΤΙΣ ΟΧΘΕΣ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ
του μπάρμπα Αλέκου. Το θρόϊσμα των φύλλων, το γλυκό τιτίβισμα των πουλιών, η βουνίσια δροσερή αύρα. Κάτω το βλέμμα μου αγκάλιαζε την αγριάδα του κακοτράχαλου τοπίου, φτάνοντας μέχρι το ποτάμι τη Νέδα με τους υπέροχους και φημισμένους καταρράκτες του. Μετά ανηφόριζε στα δύο βουνά πάνω από το ποτάμι. Μήνας Μάης η φύση γεμάτη χρώματα και ζωντάνια. Η συζήτηση γύρω από την οικογένεια των Ματζουναίων και τον μύθο γύρω από το όνομα του γενάρχη της οικογένειας. Ο γέρο Κωστας Λυμπερόπουλος μου μίλησε για τους Ματζουναίους και για μία διαφορετική δοξασία της προελεύσεως του ονόματος Ματζούνη. Τα ίδια μου είπε και ο Μπάρμπα Θοδωράκης Ματζούνης στο Κοπανάκι. Μου έλεγαν λοιπόν ότι στα Πλατάνια τους έλεγαν και Νεραϊδογεννημένους…. Γιατί τα κτήματα και καλύβια που δούλευε και καλλιεργούσε η οικογένεια του Σταύρου Αντωνόπουλου, ήταν διεσπαρμένα στις έρημες πλαγιές, και εκεί που ήταν ρεματιές και τα όχθια της Νέδας. Θυμάμαι έλεγα του μπάρμπα Θοδωράκη που στην πλατεία του Αγίου Σπυρίδωνος ένα από τα καλοκαιριάτικα απογευματάκια είχαμε μαζευτεί γύρω από τον Ανδριανό στα σκαλοπάτια του Γιώργη Ρουκουνιώτη κάτω από την υπέροχη «μπαξάνα» την
ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΟ ΞΩΤΙΚΟ ΠΛΑΣΜΑ
τριανταφυλλιά του με τα χιλιάδες άνθη που σκαρφάλωνε από την είσοδο του κήπου του μέχρι τα κεραμίδια του σπιτιού του. Και κρεμόμασταν κυριολεκτικά από τα χείλη του ακούγοντας την ιστορία γύρω από την οικογένειά του. Αυτά τα πράγματα δεν έχουν σβύσει από το μυαλό μας. Είναι σαν τις ιστορίες της γιαγιάς που ακούγαμε καθισμένοι στο παραγώνι της κρύες νύκτες του χειμώνα ή στην «ρούγα». Αυτά δεν σβύνουν ποτέ… ιστορίες για φαντάσματα, βότανα θαυματουργά, παραμύθια, μαγεμένες τοποθεσίες που απαγορευόταν να επισκεφτούμε και τόσα άλλα. Μου έλεγε λοιπόν ο μπάρμπα Κώστας, πως ένας πρόγονος από το Αντωνοπουλαίϊκο, τον πρόλαβε η νύκτα και άπλωσε την κάπα του για να κοιμηθεί κάτω στην πλαγιά σε ένα αλώνι πάνω στα άχυρα δίπλα στις θυμωνιές, κοντά σε ένα μικρό καταρράκτη του ποταμού. Έβγαλε από τον τορβά του το ψωμοτύρι του, τις λιγοστές ελιές του, το απαραίτητο κρεμύδι και αφού έφαγε και ήπιε δροσερό νερό από το ποτάμι, έγειρε να ξαποστάσει. Γύρω στα μεσάνυκτα τον ξύπνησαν γλυκές φωνές, τραγούδια και γυναικεία γέλια. Άνοιξε τα μάτια του ψηλά αντίκρισε ένα ολόγιομο φεγγάρι, να φωτίζει τον ουρανό με το λαμπρό του φως και το τοπίο γύρω του, το ποτάμι, και ανάμεσα στα νερά του καταρράκτη αιθέριες οπτασίες να λούζουν τα μαλλιά τους. Το θέαμα τον άφησε άφωνο και συνέχισε να παρακολουθεί χωρίς να βγάζει μιλιά, φοβόταν ότι αν έλεγε κάτι οι οπτασίες θα εξαφανιζόνταν. Σαν τελείωσαν τα παιχνίδια τους με τα νερά του καταρράκτη, τον πλησίασαν και ένοιωσε να τον σηκώνουν επάνω και να τον βάζουν στον χορό. Η οικογένεια ήταν
ΜΟΙΡΕΣ ΝΕΡΑΪΔΕΣ, ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΟΓΕΝΗΤΟ ΜΩΡΟ
ονομαστοί χορευταράδες και καλήφωνοι. Συνέχισαν λοιπόν τον χορό με γέλια και τραγούδια, μεθυσμένος ο Αντωνόπουλος από χαρά και υπέροχα αισθήματα, δεν κατάλαβε πότε πέρασε η ώρα και τις κονταυγές ακούστηκε το πρώτο λάλημα του κόκορα. Σημάδι ότι η η μέρα φωτίζει. Οι υπόλοιπες νεράϊδες εξαφανίστηκαν ως δια μαγείας στα κοιλώματα και στις σκιές του ποταμού. Ο Αντωνόπουλος κράτησε το μαντήλι που τον κρατούσε η τελευταία κοπέλα. Την δύναμή της!! Η νεράΪδα άρχισε να τον εκλιπαρεί να της το δώσει πίσω, όμως ο βοσκός σκληρός στις ικεσίες της, αμετάπειστος και γοητευμένος από την ομορφιά της, κράτησε το μαντήλι και την έκανε γυναίκα του. Από το γάμο τους αυτό, σε λίγο καιρό ήρθε το πρώτο τους παιδί. Σαν γεννήθηκε ή μάνα κατέβηκε στο μέρος που συναντιώντουσαν οι νεράϊδες και τα ξωτικά της Νέδας τα μεσάνυχτα με το μωρό στην αγκαλιά της. Όμορφες νεράϊδες φίλες της μαζεύτηκαν και κάθε μια έδωσε και μια διαφορετική ευχή για το μωρό. Ένα αγοράκι τόσο πολύ γλυκό και όμορφο, που όλοι το φωνάζανε χαϊδευτικά «ματζουνέλι» ή «ματζουνάκι». Αυτός ήταν και ο γεννήτορας των Ματζουναίων. Πάντως λέγεται από τους παλιούς, ότι παρά το ότι μετά κάνανε πολλά παιδιά αγόρια και κορίτσια, παρά την μεγάλη αδυναμία και αγάπη που της είχε, όμως στα μάτια της γυναίκα του βασίλευε μόνιμα η μελαγχολία. Και δεν σταμάταγε να του ζητάει επίμονα να της δώσει πίσω το μαντήλι. Κάποτε ο Αντωνόπουλος σκέφτηκε ότι με τόση οικογένεια που είχαν αποκτήσει, ακόμη και αν της έδινε το μαντίλι αυτή θα έμενε…. Σαν το πήρε στα χέρια της όμως, με μιας εξαφανίστηκε και δεν ξαναφάνηκε. Μάταια την γύρεψε στα μέρη που την είχε πρωτοσυναντήσει, όμως στάθηκε αδύνατο. Έχουν τους δικούς τους νόμους τα αερικά…. Από τότε μας έχουν κολήσει το παρατσούκλι «Οι Νεραϊδοπαρμένοι - Ματζουναίοι». Έτσι μας φωνάζουν χαϊδευτικά…. οι συγχωριανοί μας στα πλατάνια και στην γύρω περιοχή.
Οι εικονες είναι από το google : www reikecenter.gr . Και από τις εκδόσεις ΣΤΡΑΤΙΚΗ “Πινακοθήκη των ηρώων του 1821″
Ευχαριστώ τον Θοδωράκη Μαντζούνη για τις όμορφες ιστορίες και θρύλους καθώς επίσης και τον συγχωρεμένο Μπαρμπα Κώστα Λυμπερόπουλο, ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει.
Εργασία : ΚΟΜΙΑΝΟΣ ΠΙΠΗΣ , comianos.wordpress.com
Ξυπνήστε ρε ! ____ Το Πρώτο Ελεύθερο Δημοκρατικό Μπλογκ της Χώρας: ΑΦΟΥ ΟΛΑ ΤΑ ΜΜΕ ΛΕΝΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΟΤΙ Ο ΣΩΡΡΑ...
Ξυπνήστε ρε ! ____ Το Πρώτο Ελεύθερο Δημοκρατικό Μπλογκ της Χώρας: ΑΦΟΥ ΟΛΑ ΤΑ ΜΜΕ ΛΕΝΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΟΤΙ Ο ΣΩΡΡΑ...: ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ Ο ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΑ ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΤΙ ΤΑ ΧΑΡΤΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΑΣΤΑ ΤΑ ΜΜΕ ΜΑΣ ΚΡΑΤΗΣΑΝΕ ΚΡΥΦΟ ΤΟ ΔΙ...
Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2013
ΓΙΑΤΊ ΡΕ ΦΊΛΕ... ΟΧΙ ΡΕ ΤΑΚΗ ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ
.JPG)
Έφυγε από κοντά μας ο Τάκης μας ο( μουστάκας) όπως τον λέγαμε εμείς οι φίλοι του σε ηλικία 48 ετών. καλό ταξίδι φίλε και ξάδερφε θα σε θυμόμαστε για πάντα γι αυτά που προσέφερες για το χωριό μας .και για εμας τον καθενα μας χωριστα. Σε αγαπούσε όλο το χωριό και οι φίλοι σου
και αυτό φάνηκε στον τελευταίο αποχαιρετισμό ήταν όλο το χωριό εκεί, δεν έπρεπε φίλε μου να το κάνεις αυτό στον εαυτό σου, τουλάχιστον εκεί που θα πας να έχεις καλύτερη τύχη από αυτή που είχες εδώ . ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ ΦΙΛΕ ΜΟΥ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ + ΤΑΚΗΣ
.JPG)
και αυτό φάνηκε στον τελευταίο αποχαιρετισμό ήταν όλο το χωριό εκεί, δεν έπρεπε φίλε μου να το κάνεις αυτό στον εαυτό σου, τουλάχιστον εκεί που θα πας να έχεις καλύτερη τύχη από αυτή που είχες εδώ . ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ ΦΙΛΕ ΜΟΥ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ + ΤΑΚΗΣ
Πέμπτη 27 Ιουνίου 2013
Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013
Kyparissia News Blog: Ξεκιναει ''εμφυλιος'' στη Τριφυλια; Aς προσεχαν οσ...
Kyparissia News Blog: Ξεκιναει ''εμφυλιος'' στη Τριφυλια; Aς προσεχαν οσ...: «Όχι στον εξοβελισμό του ανθρώπου από τον τόπο του, ναι στην αρμονική συνύπαρξη με τη χελώνα» «Όχι στον εξοβελισμό του ανθρώπου από τ...
Τρίτη 30 Απριλίου 2013
Τετάρτη 6 Μαρτίου 2013
Ξυπνήστε ρε ! ____ Το Πρώτο Ελεύθερο Δημοκρατικό Μπλογκ της Χώρας: ΑΟΖ: Από τα κοιτάσματα του Ιονίου στις συμφωνίες τ...
Ξυπνήστε ρε ! ____ Το Πρώτο Ελεύθερο Δημοκρατικό Μπλογκ της Χώρας: ΑΟΖ: Από τα κοιτάσματα του Ιονίου στις συμφωνίες τ...: Η ολοκλήρωση των ερευνών στο Ιόνιο Στις 26 Φεβρουαρίου 2013, ολοκληρώθηκε το πρόγραμμα γεωφυσικών ερευνών εντοπισμού υδρογονανθράκων στ...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)