ΠΑΛΙ ΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ ΑΥΡΙΟ ΣΤΟ ΚΟΠΑΝΑΚΙ ΓΙΑ ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΟΙΟΙ ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΝΕ. ΘΑ ΠΡΟΒΛΗΘΕΙ ΤΟ ΕΡΓΟ “ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΣΥΡΡΙΚΝΩΣΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ”

Μας καλεί ο Δήμαρχος, να μαζευτούμε, να δούμε τι θα κάνουμε.  Και να μην ξεχνάμε “χαμένος αγώνας είναι αυτός που δεν δίνεται!” Και να τι έγραφα τα ξημερώματα:

Διαβάστε το ενδιαφέρον της κυρίας (Διαμαντοπούλου: Μην εμπλέκετε τα παιδιά σε αντιπαραθέσεις, που αφορούν στη διοικητική αναδιάρθρωση της Εκπαίδευσης,) για την μόρφωση των παιδιών μας και βάλτε τα κλάματα από συγκίνηση. Νοιάζεται μην μείνουν πίσω στα γράμματα, μην χάσουν καμία ώρα μάθημα.

Όχι δεν νοιάζεται, αν  θα διασχίζουν καθημερινά έναν δρόμο καρμανιόλα, το δρόμο για την Κυπαρισσία. Αλλά θα μου πείτε, εδώ δεν νοιάζονται οι δικοί μας οι βουλευτές, ο Δημήτρης ο Κουσελάς και ο Οδυσσέας ο Βουδούρης για τα παιδιά μας, θα νοιάζεται η …απληροφόρητη Υπουργός; Τους είδατε πουθενά; Άραγε θα έρθουν αύριο Κυριακή, στην μάζωξη που οργανώνει ο Δήμαρχός μας; Γιατί αν νοιάζονται, θα έρθουν, όπως και ο περιφερειακός μας σύμβουλος και όλοι οι Δημοτικοί μας σύμβουλοι. Και θα είναι υποχρεωμένοι να την βρουν και να της πουν, ότι εδώ …παρακάτω, υπάρχει ένα άλλο Γυμνάσιο που θα μπορούσε να ενωθεί με το δικό μας -αφού δεν τους αρέσει το δικό μας, έτσι όπως είναι- και το τι διεκδικούμε. Αλλά θα τα ξαναπούμε. Α…σιγά μην έρθει ο διευθυντής της δευτεροβάθμιας, Αυτός …διατεταγμένη υπηρεσία εκτελεί, δηλαδή, να …εκτελέσει όσο μπορεί περισσότερα σχολεία.