Σάββατο 28 Μαΐου 2011

Γράμμα σε έναν παιδάκι για την ελληνική κρίση

Μικρέ μας άγγελε,

Μας είπαν να πουλήσουμε... το νερό που θα πίνεις, τη γη που θα σε ζήσει, τις ακτές που θέλεις να κολυμπήσεις ελεύθερα, το ρεύμα και το αέριο που θα σε ζεστάνουν, τα λιμάνια που θα σε ταξιδέψουν όταν μεγαλώσεις, τα αεροδρόμια που θα σε μεταφέρουν όταν έχεις ανάγκη. Μας είπαν να δώσουμε τα μικρά ταμεία που θα εξασφαλίσουν σε σένα και στα αδέρφια σου ρούχα, παππούτσια και διακοπές. Μας το είπαν άνθρωποι που δεν έδωσαν τίποτα για σένα, ενώ έχουν τα πάντα. Μας το είπαν άνθρωποι, που όταν είμασταν παιδάκια, πήγαν να ....
κοιμίσουν τα όνειρά μας.

Εμείς όμως αγάπη μας, όποιο και εάν είναι το όνομά σου,, δεν θα τους αφήσουμε το νερό που θα δροσίσεις το πρόσωπό σου. Δεν θα τους αφήσουμε την άμμο που θα γράψεις το όνομά σου. Δεν θα τους πουλήσουμε τα αμπέλια που θα τρέξεις το καλοκαίρι. Δεν θα τους αφήσουμε το ρεύμα που θα φωτίσει το βιβλίο σου, ούτε το αέριο που θα ζεστάνει το σχολείο και τα χεράκια σου. Δεν θα τους αφήσουμε να κρίνουν, εάν στην εφηβεία σου θα γυρίσεις την ελληνική γη ή εάν θα δουλεύεις απλά για να αναπνεύσεις. Δεν θα τους αφήσουμε τα αεροδρόμια, που εάν χρειαστεί θα φέρουν γρήγορα στα νοσοκομεία το δικό σου παιδί. Ούτε τα λιμάνια που θα φέρουν ταξιδιώτες στο από όλο τον κόσμο στο μικρό νησί σου.

Θα μείνουμε έξω. Θα περπατήσουμε ως το τέλος το δρόμο, που θα σε κάνει εσένα ευτυχισμένη, ακόμα και εάν εμείς χρειαστεί να δοκιμαστούμε. Θα ζητήσουμε όλα εκείνα τα χρήματα που πήραν από το σχολείο σου, που έβγαλαν από το κέντρο υγείας σου και που δεν έριξαν για να έχεις δρόμο για να παίζεις με ασφάλεια. Θα τα φέρουμε όλα, παρά το δάχτυλο που μας κουνάν, αυτοί που άφησαν να φύγουν τα δικά σου χρήματα, σε χώρες μακρινές, αλλά όχι άπιαστες. Γιατί στη γλώσσα μας, το να δίνεσαι στο παιδί το λένε αγάπη και δεν πουλιέται, ούτε αγοράζεται.

Μόνο χαρίζεται.

Γιώργος Θωμαϊδης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου