Μνημεία Φύσης

Σε διάφορες περιοχές του νομού Μεσσηνίας υπάρχουν φυσικά τοπία με ιδιαίτερη ομορφιά, ιστορία και διαχρονικότητα, τα οποία έχουν χαρακτηριστεί ως διατηρητέα μνημεία της φύσης και αυτό διότι παρουσιάζουν ιδιαίτερη παλαιοντολογική, γεωμορφολογική και ιστορική σημασία. Πιο συγκεκριμένα, στην περιοχή μας το χαρακτηρισμό αυτό έχουν λάβει:
Ο Πλάτανος του Άγιου Φλώρου (βρίσκεται στο δήμο Αρφαρών, στο κέντρο του ομώνυμου δημοτικού διαμερίσματος) θεωρείται δέντρο ιστορικό και αιωνόβιο με εντυπωσιακές διαστάσεις και σπουδαία αισθητική. Ο πλάτανος συνδέεται με σημαντικά γεγονότα που συνέβησαν στην περιοχή κατά το 17ο και 18ο αιώνα. Κηρύχθηκε διατηρητέο μνημείο της φύσης το 1985.


Ο Σφένδαμος του Σιδηρόκαστρου Μεσσηνίας (Δήμος Αυλώνος) πρόκειται για ένα όμορφο γέρικο δέντρο σφενδάμου, κοντά σε μια ιδιαίτερου ενδιαφέροντος πηγή, μοναδικό στην περιοχή για την βοτανική και αισθητική του αξία. Ο χαρακτηρισμός του ως διατηρητέου μνημείου της φύσης έγινε το 1980.
Η Ελιά της Καλαμάτας, πρόκειται για αιωνόβια ελιά, αντιπροσωπευτική της γνωστής ποικιλίας Ελαιών Καλαμάτας. Βρίσκεται μέσα στην πόλη της Καλαμάτας και χαρακτηρίστηκε ως διατηρητέο μνημείο της φύσης το 1980.
Το δάσος των αειθαλών πλατύφυλλων που βρίσκεται στο ακατοίκητο νησί Σαπιέντζα της Μεσσηνίας. Έκταση με τυπική μεσογειακή δασική βλάστηση σκληρόφυλλων, αείφυλλων πλατανόφυλλων με τη μορφή δένδρου που το ύψος τους αγγίζει τα 8-10 μ. ενώ η ηλικία τους υπολογίζεται σε 10.000 χρόνια. Τα είδη που καλύπτουν το νησί είναι κυρίως σχίνα , φυλλίκι, αγριελιά , κουμαριά , πουρνάρι, κτλ. Το δάσος χαρακτηρίστηκε ως διατηρητέο μνημείο της φύσης το 1985.